wrodzić

Polish

Etymology

From w- +‎ rodzić.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈvrɔ.d͡ʑit͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔd͡ʑit͡ɕ
• Syllabification: wro‧dzić

Verb

wrodzić pf (imperfective wradzać)

1. (reflexive with się) to breed true

Conjugation

Conjugation of wrodzić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wrodzić
future tense	1st	wrodzę			wrodzimy
	2nd	wrodzisz			wrodzicie
	3rd	wrodzi			wrodzą
	impersonal	wrodzi się
past tense	1st	wrodziłem, -(e)m wrodził	wrodziłam, -(e)m wrodziła	wrodziłom, -(e)m wrodziło	wrodziliśmy, -(e)śmy wrodzili	wrodziłyśmy, -(e)śmy wrodziły
	2nd	wrodziłeś, -(e)ś wrodził	wrodziłaś, -(e)ś wrodziła	wrodziłoś, -(e)ś wrodziło	wrodziliście, -(e)ście wrodzili	wrodziłyście, -(e)ście wrodziły
	3rd	wrodził	wrodziła	wrodziło	wrodzili	wrodziły
	impersonal	wrodzono
conditional	1st	wrodziłbym, bym wrodził	wrodziłabym, bym wrodziła	wrodziłobym, bym wrodziło	wrodzilibyśmy, byśmy wrodzili	wrodziłybyśmy, byśmy wrodziły
	2nd	wrodziłbyś, byś wrodził	wrodziłabyś, byś wrodziła	wrodziłobyś, byś wrodziło	wrodzilibyście, byście wrodzili	wrodziłybyście, byście wrodziły
	3rd	wrodziłby, by wrodził	wrodziłaby, by wrodziła	wrodziłoby, by wrodziło	wrodziliby, by wrodzili	wrodziłyby, by wrodziły
	impersonal	wrodzono by
imperative	1st	niech wrodzę			wródźmy
	2nd	wródź			wródźcie
	3rd	niech wrodzi			niech wrodzą
anterior adverbial participle		wrodziwszy
verbal noun		wrodzenie

Further reading

• wrodzić in Polish dictionaries at PWN