wychynąć

Polish

Etymology

From wy- + chynąć, from Proto-Slavic *xynǫti.

Pronunciation

• IPA^(key): /vɨˈxɨ.nɔɲt͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɨnɔɲt͡ɕ
• Syllabification: wy‧chy‧nąć

Verb

wychynąć pf

1. (intransitive, literary) to emerge (to come into view)

   Synonym: wyłonić się

2. (reflexive with się, archaic, emphatic) to emerge

Conjugation

Conjugation of wychynąć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wychynąć
future tense	1st	wychynę			wychyniemy
	2nd	wychyniesz			wychyniecie
	3rd	wychynie			wychyną
	impersonal	wychynie się
past tense	1st	wychynąłem, -(e)m wychynął	wychynęłam, -(e)m wychynęła	wychynęłom, -(e)m wychynęło	wychynęliśmy, -(e)śmy wychynęli	wychynęłyśmy, -(e)śmy wychynęły
	2nd	wychynąłeś, -(e)ś wychynął	wychynęłaś, -(e)ś wychynęła	wychynęłoś, -(e)ś wychynęło	wychynęliście, -(e)ście wychynęli	wychynęłyście, -(e)ście wychynęły
	3rd	wychynął	wychynęła	wychynęło	wychynęli	wychynęły
	impersonal	wychynięto
conditional	1st	wychynąłbym, bym wychynął	wychynęłabym, bym wychynęła	wychynęłobym, bym wychynęło	wychynęlibyśmy, byśmy wychynęli	wychynęłybyśmy, byśmy wychynęły
	2nd	wychynąłbyś, byś wychynął	wychynęłabyś, byś wychynęła	wychynęłobyś, byś wychynęło	wychynęlibyście, byście wychynęli	wychynęłybyście, byście wychynęły
	3rd	wychynąłby, by wychynął	wychynęłaby, by wychynęła	wychynęłoby, by wychynęło	wychynęliby, by wychynęli	wychynęłyby, by wychynęły
	impersonal	wychynięto by
imperative	1st	niech wychynę			wychyńmy
	2nd	wychyń			wychyńcie
	3rd	niech wychynie			niech wychyną
anterior adverbial participle		wychynąwszy
verbal noun		wychynięcie

Further reading

• wychynąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wychynąć in Polish dictionaries at PWN