wykładny
Old Polish edit
Etymology edit
From wykład + -ny. First attested in the end of the fifteenth century.
Pronunciation edit
Adjective edit
wykładny (not comparable, derived adverb wykładnie)
Related terms edit
nouns
verbs
Descendants edit
- Polish: wykładny
References edit
- B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “wykładny”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN
Polish edit
Etymology edit
Inherited from Old Polish wykładny. By surface analysis, wykład + -ny.
Pronunciation edit
- IPA(key): /vɨˈkwad.nɨ/
- (Middle Polish) IPA(key): /vɨˈkɫad.nɨ/
- Rhymes: -adnɨ
- Syllabification: wy‧kład‧ny
Adjective edit
wykładny (not comparable, no derived adverb)
- (obsolete) explainable
- (obsolete) laid out correctly
- (obsolete) vast, spacious
- Synonyms: obszerny, przestronny
Declension edit
Declension of wykładny (hard)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | wykładny | wykładna | wykładne | wykładni | wykładne | |
| genitive | wykładnego | wykładnej | wykładnego | wykładnych | ||
| dative | wykładnemu | wykładnej | wykładnemu | wykładnym | ||
| accusative | wykładnego | wykładny | wykładną | wykładne | wykładnych | wykładne |
| instrumental | wykładnym | wykładną | wykładnym | wykładnymi | ||
| locative | wykładnym | wykładnej | wykładnym | wykładnych | ||
Derived terms edit
noun
Related terms edit
adjectives
adverb
nouns
verbs
References edit
Further reading edit
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “wykładny”, in Słownik języka polskiego[1]
- Aleksander Zdanowicz (1861) “wykładny”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861[2]
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1919), “wykładny”, in Słownik języka polskiego[3] (in Polish), volume 7, Warsaw, page 892