wymawialność
Polish
editEtymology
editFrom wymawialny + -ość. First attested in 1922.[1]
Pronunciation
editNoun
editwymawialność f
Declension
editDeclension of wymawialność
singular | |
---|---|
nominative | wymawialność |
genitive | wymawialności |
dative | wymawialności |
accusative | wymawialność |
instrumental | wymawialnością |
locative | wymawialności |
vocative | wymawialności |
Related terms
editadjectives
adverb
nouns
verbs
References
editFurther reading
edit- wymawialność in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego