wyniańczyć

Polish

Etymology

From wy- +‎ niańczyć.

Pronunciation

• IPA^(key): /vɨˈɲaɲ.t͡ʂɨt͡ɕ/
• Rhymes: -aɲt͡ʂɨt͡ɕ
• Syllabification: wy‧niań‧czyć

Verb

wyniańczyć pf (imperfective niańczyć)

1. (transitive) to babysit, to look after, to raise

Conjugation

Conjugation of wyniańczyć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wyniańczyć
future tense	1st	wyniańczę			wyniańczymy
	2nd	wyniańczysz			wyniańczycie
	3rd	wyniańczy			wyniańczą
	impersonal	wyniańczy się
past tense	1st	wyniańczyłem, -(e)m wyniańczył	wyniańczyłam, -(e)m wyniańczyła	wyniańczyłom, -(e)m wyniańczyło	wyniańczyliśmy, -(e)śmy wyniańczyli	wyniańczyłyśmy, -(e)śmy wyniańczyły
	2nd	wyniańczyłeś, -(e)ś wyniańczył	wyniańczyłaś, -(e)ś wyniańczyła	wyniańczyłoś, -(e)ś wyniańczyło	wyniańczyliście, -(e)ście wyniańczyli	wyniańczyłyście, -(e)ście wyniańczyły
	3rd	wyniańczył	wyniańczyła	wyniańczyło	wyniańczyli	wyniańczyły
	impersonal	wyniańczono
conditional	1st	wyniańczyłbym, bym wyniańczył	wyniańczyłabym, bym wyniańczyła	wyniańczyłobym, bym wyniańczyło	wyniańczylibyśmy, byśmy wyniańczyli	wyniańczyłybyśmy, byśmy wyniańczyły
	2nd	wyniańczyłbyś, byś wyniańczył	wyniańczyłabyś, byś wyniańczyła	wyniańczyłobyś, byś wyniańczyło	wyniańczylibyście, byście wyniańczyli	wyniańczyłybyście, byście wyniańczyły
	3rd	wyniańczyłby, by wyniańczył	wyniańczyłaby, by wyniańczyła	wyniańczyłoby, by wyniańczyło	wyniańczyliby, by wyniańczyli	wyniańczyłyby, by wyniańczyły
	impersonal	wyniańczono by
imperative	1st	niech wyniańczę			wyniańczmy
	2nd	wyniańcz			wyniańczcie
	3rd	niech wyniańczy			niech wyniańczą
passive adjectival participle		wyniańczony	wyniańczona	wyniańczone	wyniańczeni	wyniańczone
anterior adverbial participle		wyniańczywszy
verbal noun		wyniańczenie

Further reading

• wyniańczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wyniańczyć in Polish dictionaries at PWN