wypić

Polish

Etymology

From wy- +‎ pić.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈvɨ.pit͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɨpit͡ɕ
• Syllabification: wy‧pić

Verb

wypić pf (imperfective pić or wypijać)

1. (transitive) to drink a portion of fluid (e.g. a cup of coffee; a can of beer) wholly

   Synonyms: see Thesaurus:pić

Conjugation

Conjugation of wypić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wypić
future tense	1st	wypiję			wypijemy
	2nd	wypijesz			wypijecie
	3rd	wypije			wypiją
	impersonal	wypije się
past tense	1st	wypiłem, -(e)m wypił	wypiłam, -(e)m wypiła	wypiłom, -(e)m wypiło	wypiliśmy, -(e)śmy wypili	wypiłyśmy, -(e)śmy wypiły
	2nd	wypiłeś, -(e)ś wypił	wypiłaś, -(e)ś wypiła	wypiłoś, -(e)ś wypiło	wypiliście, -(e)ście wypili	wypiłyście, -(e)ście wypiły
	3rd	wypił	wypiła	wypiło	wypili	wypiły
	impersonal	wypito
conditional	1st	wypiłbym, bym wypił	wypiłabym, bym wypiła	wypiłobym, bym wypiło	wypilibyśmy, byśmy wypili	wypiłybyśmy, byśmy wypiły
	2nd	wypiłbyś, byś wypił	wypiłabyś, byś wypiła	wypiłobyś, byś wypiło	wypilibyście, byście wypili	wypiłybyście, byście wypiły
	3rd	wypiłby, by wypił	wypiłaby, by wypiła	wypiłoby, by wypiło	wypiliby, by wypili	wypiłyby, by wypiły
	impersonal	wypito by
imperative	1st	niech wypiję			wypijmy
	2nd	wypij			wypijcie
	3rd	niech wypije			niech wypiją
passive adjectival participle		wypity	wypita	wypite	wypici	wypite
anterior adverbial participle		wypiwszy
verbal noun		wypicie

Further reading

• wypić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wypić in Polish dictionaries at PWN