wypocząć

Polish

Etymology

From wy- +‎ począć.

Pronunciation

• IPA^(key): /vɘˈpɔt͡ʂɔɲt͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔt͡ʂɔɲt͡ɕ
• Syllabification: wy‧po‧cząć

Verb

wypocząć pf (imperfective wypoczywać)

1. (intransitive) to repose, to rest

   Synonym: odpocząć

Conjugation

Conjugation of wypocząć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wypocząć
future tense	1st	wypocznę			wypoczniemy
	2nd	wypoczniesz			wypoczniecie
	3rd	wypocznie			wypoczną
	impersonal	wypocznie się
past tense	1st	wypocząłem, -(e)m wypoczął	wypoczęłam, -(e)m wypoczęła	wypoczęłom, -(e)m wypoczęło	wypoczęliśmy, -(e)śmy wypoczęli	wypoczęłyśmy, -(e)śmy wypoczęły
	2nd	wypocząłeś, -(e)ś wypoczął	wypoczęłaś, -(e)ś wypoczęła	wypoczęłoś, -(e)ś wypoczęło	wypoczęliście, -(e)ście wypoczęli	wypoczęłyście, -(e)ście wypoczęły
	3rd	wypoczął	wypoczęła	wypoczęło	wypoczęli	wypoczęły
	impersonal	wypoczęto
conditional	1st	wypocząłbym, bym wypoczął	wypoczęłabym, bym wypoczęła	wypoczęłobym, bym wypoczęło	wypoczęlibyśmy, byśmy wypoczęli	wypoczęłybyśmy, byśmy wypoczęły
	2nd	wypocząłbyś, byś wypoczął	wypoczęłabyś, byś wypoczęła	wypoczęłobyś, byś wypoczęło	wypoczęlibyście, byście wypoczęli	wypoczęłybyście, byście wypoczęły
	3rd	wypocząłby, by wypoczął	wypoczęłaby, by wypoczęła	wypoczęłoby, by wypoczęło	wypoczęliby, by wypoczęli	wypoczęłyby, by wypoczęły
	impersonal	wypoczęto by
imperative	1st	niech wypocznę			wypocznijmy
	2nd	wypocznij			wypocznijcie
	3rd	niech wypocznie			niech wypoczną
anterior adverbial participle		wypocząwszy
verbal noun		wypoczęcie

Further reading

• wypocząć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wypocząć in Polish dictionaries at PWN