wzgardzić

Polish

Etymology

From wz- +‎ gardzić.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈvzɡar.d͡ʑit͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ard͡ʑit͡ɕ
• Syllabification: wzgar‧dzić

Verb

wzgardzić pf (imperfective wzgardzać)

1. (transitive) to despise, to disdain

   Synonym: pogardzić

Conjugation

Conjugation of wzgardzić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wzgardzić
future tense	1st	wzgardzę			wzgardzimy
	2nd	wzgardzisz			wzgardzicie
	3rd	wzgardzi			wzgardzą
	impersonal	wzgardzi się
past tense	1st	wzgardziłem, -(e)m wzgardził	wzgardziłam, -(e)m wzgardziła	wzgardziłom, -(e)m wzgardziło	wzgardziliśmy, -(e)śmy wzgardzili	wzgardziłyśmy, -(e)śmy wzgardziły
	2nd	wzgardziłeś, -(e)ś wzgardził	wzgardziłaś, -(e)ś wzgardziła	wzgardziłoś, -(e)ś wzgardziło	wzgardziliście, -(e)ście wzgardzili	wzgardziłyście, -(e)ście wzgardziły
	3rd	wzgardził	wzgardziła	wzgardziło	wzgardzili	wzgardziły
	impersonal	wzgardzono
conditional	1st	wzgardziłbym, bym wzgardził	wzgardziłabym, bym wzgardziła	wzgardziłobym, bym wzgardziło	wzgardzilibyśmy, byśmy wzgardzili	wzgardziłybyśmy, byśmy wzgardziły
	2nd	wzgardziłbyś, byś wzgardził	wzgardziłabyś, byś wzgardziła	wzgardziłobyś, byś wzgardziło	wzgardzilibyście, byście wzgardzili	wzgardziłybyście, byście wzgardziły
	3rd	wzgardziłby, by wzgardził	wzgardziłaby, by wzgardziła	wzgardziłoby, by wzgardziło	wzgardziliby, by wzgardzili	wzgardziłyby, by wzgardziły
	impersonal	wzgardzono by
imperative	1st	niech wzgardzę			wzgardźmy
	2nd	wzgardź			wzgardźcie
	3rd	niech wzgardzi			niech wzgardzą
passive adjectival participle		wzgardzony	wzgardzona	wzgardzone	wzgardzeni	wzgardzone
anterior adverbial participle		wzgardziwszy
verbal noun		wzgardzenie

Derived terms

noun

• wzgardziciel

 

Related terms

adjective

• wzgardliwy

 

adverb

• wzgardliwie

 

nouns

• wzgarda
• wzgardliwość

 

Further reading

• wzgardzić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wzgardzić in Polish dictionaries at PWN