Polish

edit

Etymology

edit

From wz- +‎ gardzić.

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /ˈvzɡar.d͡ʑit͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ard͡ʑit͡ɕ
  • Syllabification: wzgar‧dzić

Verb

edit

wzgardzić pf (imperfective wzgardzać)

  1. (transitive) to despise, to disdain
    Synonym: pogardzić

Conjugation

edit
Conjugation of wzgardzić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wzgardzić
future tense 1st wzgardzę wzgardzimy
2nd wzgardzisz wzgardzicie
3rd wzgardzi wzgardzą
impersonal wzgardzi się
past tense 1st wzgardziłem,
-(e)m wzgardził
wzgardziłam,
-(e)m wzgardziła
wzgardziłom,
-(e)m wzgardziło
wzgardziliśmy,
-(e)śmy wzgardzili
wzgardziłyśmy,
-(e)śmy wzgardziły
2nd wzgardziłeś,
-(e)ś wzgardził
wzgardziłaś,
-(e)ś wzgardziła
wzgardziłoś,
-(e)ś wzgardziło
wzgardziliście,
-(e)ście wzgardzili
wzgardziłyście,
-(e)ście wzgardziły
3rd wzgardził wzgardziła wzgardziło wzgardzili wzgardziły
impersonal wzgardzono
conditional 1st wzgardziłbym,
bym wzgardził
wzgardziłabym,
bym wzgardziła
wzgardziłobym,
bym wzgardziło
wzgardzilibyśmy,
byśmy wzgardzili
wzgardziłybyśmy,
byśmy wzgardziły
2nd wzgardziłbyś,
byś wzgardził
wzgardziłabyś,
byś wzgardziła
wzgardziłobyś,
byś wzgardziło
wzgardzilibyście,
byście wzgardzili
wzgardziłybyście,
byście wzgardziły
3rd wzgardziłby,
by wzgardził
wzgardziłaby,
by wzgardziła
wzgardziłoby,
by wzgardziło
wzgardziliby,
by wzgardzili
wzgardziłyby,
by wzgardziły
impersonal wzgardzono by
imperative 1st niech wzgardzę wzgardźmy
2nd wzgardź wzgardźcie
3rd niech wzgardzi niech wzgardzą
passive adjectival participle wzgardzony wzgardzona wzgardzone wzgardzeni wzgardzone
anterior adverbial participle wzgardziwszy
verbal noun wzgardzenie

Derived terms

edit
noun
edit
adjective
adverb
nouns

Further reading

edit
  • wzgardzić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wzgardzić in Polish dictionaries at PWN