Polish

edit

Etymology

edit

From po- +‎ gardzić.

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /pɔˈɡar.d͡ʑit͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ard͡ʑit͡ɕ
  • Syllabification: po‧gar‧dzić

Verb

edit

pogardzić pf (imperfective pogardzać)

  1. (transitive) to despise, to disdain
    Synonym: wzgardzić

Conjugation

edit
Conjugation of pogardzić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive pogardzić
future tense 1st pogardzę pogardzimy
2nd pogardzisz pogardzicie
3rd pogardzi pogardzą
impersonal pogardzi się
past tense 1st pogardziłem,
-(e)m pogardził
pogardziłam,
-(e)m pogardziła
pogardziłom,
-(e)m pogardziło
pogardziliśmy,
-(e)śmy pogardzili
pogardziłyśmy,
-(e)śmy pogardziły
2nd pogardziłeś,
-(e)ś pogardził
pogardziłaś,
-(e)ś pogardziła
pogardziłoś,
-(e)ś pogardziło
pogardziliście,
-(e)ście pogardzili
pogardziłyście,
-(e)ście pogardziły
3rd pogardził pogardziła pogardziło pogardzili pogardziły
impersonal pogardzono
conditional 1st pogardziłbym,
bym pogardził
pogardziłabym,
bym pogardziła
pogardziłobym,
bym pogardziło
pogardzilibyśmy,
byśmy pogardzili
pogardziłybyśmy,
byśmy pogardziły
2nd pogardziłbyś,
byś pogardził
pogardziłabyś,
byś pogardziła
pogardziłobyś,
byś pogardziło
pogardzilibyście,
byście pogardzili
pogardziłybyście,
byście pogardziły
3rd pogardziłby,
by pogardził
pogardziłaby,
by pogardziła
pogardziłoby,
by pogardziło
pogardziliby,
by pogardzili
pogardziłyby,
by pogardziły
impersonal pogardzono by
imperative 1st niech pogardzę pogardźmy
2nd pogardź pogardźcie
3rd niech pogardzi niech pogardzą
passive adjectival participle pogardzony pogardzona pogardzone pogardzeni pogardzone
anterior adverbial participle pogardziwszy
verbal noun pogardzenie

Derived terms

edit
noun
edit
adjective
adverb
nouns

Further reading

edit
  • pogardzić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • pogardzić in Polish dictionaries at PWN