Polish

edit

Etymology

edit

From wz- +‎ lecieć.

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /ˈvzlɛ.t͡ɕɛt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛt͡ɕɛt͡ɕ
  • Syllabification: wzle‧cieć

Verb

edit

wzlecieć pf (imperfective wzlatywać)

  1. (intransitive) to fly up, to lift off, to take flight

Conjugation

edit
Conjugation of wzlecieć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wzlecieć
future tense 1st wzlecę wzlecimy
2nd wzlecisz wzlecicie
3rd wzleci wzlecą
impersonal wzleci się
past tense 1st wzleciałem,
-(e)m wzleciał
wzleciałam,
-(e)m wzleciała
wzleciałom,
-(e)m wzleciało
wzlecieliśmy,
-(e)śmy wzlecieli
wzleciałyśmy,
-(e)śmy wzleciały
2nd wzleciałeś,
-(e)ś wzleciał
wzleciałaś,
-(e)ś wzleciała
wzleciałoś,
-(e)ś wzleciało
wzlecieliście,
-(e)ście wzlecieli
wzleciałyście,
-(e)ście wzleciały
3rd wzleciał wzleciała wzleciało wzlecieli wzleciały
impersonal wzleciano
conditional 1st wzleciałbym,
bym wzleciał
wzleciałabym,
bym wzleciała
wzleciałobym,
bym wzleciało
wzlecielibyśmy,
byśmy wzlecieli
wzleciałybyśmy,
byśmy wzleciały
2nd wzleciałbyś,
byś wzleciał
wzleciałabyś,
byś wzleciała
wzleciałobyś,
byś wzleciało
wzlecielibyście,
byście wzlecieli
wzleciałybyście,
byście wzleciały
3rd wzleciałby,
by wzleciał
wzleciałaby,
by wzleciała
wzleciałoby,
by wzleciało
wzlecieliby,
by wzlecieli
wzleciałyby,
by wzleciały
impersonal wzleciano by
imperative 1st niech wzlecę wzlećmy
2nd wzleć wzlećcie
3rd niech wzleci niech wzlecą
anterior adverbial participle wzleciawszy
verbal noun wzlecenie

Derived terms

edit
noun

Further reading

edit