zakar
Indonesian edit
Etymology edit
From Malay zakar, from Arabic ذَكَر (ḏakar).[1]
Pronunciation edit
Noun edit
zakar (plural zakar-zakar, first-person possessive zakarku, second-person possessive zakarmu, third-person possessive zakarnya)
Alternative forms edit
References edit
Further reading edit
- “zakar” in Kamus Besar Bahasa Indonesia, Jakarta: Agency for Language Development and Cultivation – Ministry of Education, Culture, Research, and Technology of the Republic of Indonesia, 2016.
Malay edit
Etymology edit
Pronunciation edit
Noun edit
zakar (Jawi spelling ذکر, plural zakar-zakar, informal 1st possessive zakarku, 2nd possessive zakarmu, 3rd possessive zakarnya)
Descendants edit
- Indonesian: zakar
Further reading edit
- “zakar” in Pusat Rujukan Persuratan Melayu | Malay Literary Reference Centre, Kuala Lumpur: Dewan Bahasa dan Pustaka, 2017.
Uzbek edit
Etymology edit
Inherited from Chagatai ذکر, from Arabic ذَكَر (ḏakar).
Noun edit
Other scripts | |
---|---|
Cyrillic | закар (zakar) |
Latin | |
Perso-Arabic |
zakar (plural zakarlar)
Declension edit
Declension of zakar
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | zakar | zakarlar |
genitive | zakarning | zakarlarning |
dative | zakarga | zakarlarga |
definite accusative | zakarni | zakarlarni |
locative | zakarda | zakarlarda |
ablative | zakardan | zakarlardan |
Possessive forms of zakar