zakopać

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish zakopać, from Proto-Slavic *zakopati. By surface analysis, za- +‎ kopać.

Pronunciation

• IPA^(key): /zaˈkɔ.pat͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔpat͡ɕ
• Syllabification: za‧ko‧pać

Verb

zakopać pf (imperfective zakopywać)

1. (transitive, reflexive with się) to bury (to hide or conceal with earth or some other substance)

   Synonyms: zagrzebać, zasypać

   zakopany skarb ― buried treasure

Conjugation

Conjugation of zakopać pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		zakopać
future tense	1st	zakopię			zakopiemy
	2nd	zakopiesz			zakopiecie
	3rd	zakopie			zakopią
	impersonal	zakopie się
past tense	1st	zakopałem, -(e)m zakopał	zakopałam, -(e)m zakopała	zakopałom, -(e)m zakopało	zakopaliśmy, -(e)śmy zakopali	zakopałyśmy, -(e)śmy zakopały
	2nd	zakopałeś, -(e)ś zakopał	zakopałaś, -(e)ś zakopała	zakopałoś, -(e)ś zakopało	zakopaliście, -(e)ście zakopali	zakopałyście, -(e)ście zakopały
	3rd	zakopał	zakopała	zakopało	zakopali	zakopały
	impersonal	zakopano
conditional	1st	zakopałbym, bym zakopał	zakopałabym, bym zakopała	zakopałobym, bym zakopało	zakopalibyśmy, byśmy zakopali	zakopałybyśmy, byśmy zakopały
	2nd	zakopałbyś, byś zakopał	zakopałabyś, byś zakopała	zakopałobyś, byś zakopało	zakopalibyście, byście zakopali	zakopałybyście, byście zakopały
	3rd	zakopałby, by zakopał	zakopałaby, by zakopała	zakopałoby, by zakopało	zakopaliby, by zakopali	zakopałyby, by zakopały
	impersonal	zakopano by
imperative	1st	niech zakopię			zakopmy
	2nd	zakop			zakopcie
	3rd	niech zakopie			niech zakopią
passive adjectival participle		zakopany	zakopana	zakopane	zakopani	zakopane
anterior adverbial participle		zakopawszy
verbal noun		zakopanie

Further reading

• zakopać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• zakopać in Polish dictionaries at PWN