zaoponować

Polish edit

From za- +‎ oponować.

zaoponować pf (imperfective oponować)

(intransitive) to oppose (to object to; to have a different opinion)
Synonym: przeciwstawić się
(intransitive) to oppose (to attempt to stop the progression of; to resist or antagonize by physical means, or by arguments, etc.)
Synonym: sprzeciwić się

Conjugation of zaoponować pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		zaoponować
future tense	1^st	zaoponuję			zaoponujemy
	2^nd	zaoponujesz			zaoponujecie
	3^rd	zaoponuje			zaoponują
	impersonal	zaoponuje się
past tense	1^st	zaoponowałem, -(e)m zaoponował	zaoponowałam, -(e)m zaoponowała	zaoponowałom, -(e)m zaoponowało	zaoponowaliśmy, -(e)śmy zaoponowali	zaoponowałyśmy, -(e)śmy zaoponowały
	2^nd	zaoponowałeś, -(e)ś zaoponował	zaoponowałaś, -(e)ś zaoponowała	zaoponowałoś, -(e)ś zaoponowało	zaoponowaliście, -(e)ście zaoponowali	zaoponowałyście, -(e)ście zaoponowały
	3^rd	zaoponował	zaoponowała	zaoponowało	zaoponowali	zaoponowały
	impersonal	zaoponowano
conditional	1^st	zaoponowałbym, bym zaoponował	zaoponowałabym, bym zaoponowała	zaoponowałobym, bym zaoponowało	zaoponowalibyśmy, byśmy zaoponowali	zaoponowałybyśmy, byśmy zaoponowały
	2^nd	zaoponowałbyś, byś zaoponował	zaoponowałabyś, byś zaoponowała	zaoponowałobyś, byś zaoponowało	zaoponowalibyście, byście zaoponowali	zaoponowałybyście, byście zaoponowały
	3^rd	zaoponowałby, by zaoponował	zaoponowałaby, by zaoponowała	zaoponowałoby, by zaoponowało	zaoponowaliby, by zaoponowali	zaoponowałyby, by zaoponowały
	impersonal	zaoponowano by
imperative	1^st	niech zaoponuję			zaoponujmy
	2^nd	zaoponuj			zaoponujcie
	3^rd	niech zaoponuje			niech zaoponują
anterior adverbial participle		zaoponowawszy
verbal noun		zaoponowanie