zaprzeczyć

Polish

Etymology

From za- +‎ przeczyć.

Pronunciation

• IPA^(key): /zaˈpʂɛ.t͡ʂɨt͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɛt͡ʂɨt͡ɕ
• Syllabification: za‧prze‧czyć

Verb

zaprzeczyć pf (imperfective przeczyć or zaprzeczać) [+dative]

1. (transitive) to deny, to contradict
2. (transitive) to disprove

Conjugation

Conjugation of zaprzeczyć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		zaprzeczyć
future tense	1st	zaprzeczę			zaprzeczymy
	2nd	zaprzeczysz			zaprzeczycie
	3rd	zaprzeczy			zaprzeczą
	impersonal	zaprzeczy się
past tense	1st	zaprzeczyłem, -(e)m zaprzeczył	zaprzeczyłam, -(e)m zaprzeczyła	zaprzeczyłom, -(e)m zaprzeczyło	zaprzeczyliśmy, -(e)śmy zaprzeczyli	zaprzeczyłyśmy, -(e)śmy zaprzeczyły
	2nd	zaprzeczyłeś, -(e)ś zaprzeczył	zaprzeczyłaś, -(e)ś zaprzeczyła	zaprzeczyłoś, -(e)ś zaprzeczyło	zaprzeczyliście, -(e)ście zaprzeczyli	zaprzeczyłyście, -(e)ście zaprzeczyły
	3rd	zaprzeczył	zaprzeczyła	zaprzeczyło	zaprzeczyli	zaprzeczyły
	impersonal	zaprzeczono
conditional	1st	zaprzeczyłbym, bym zaprzeczył	zaprzeczyłabym, bym zaprzeczyła	zaprzeczyłobym, bym zaprzeczyło	zaprzeczylibyśmy, byśmy zaprzeczyli	zaprzeczyłybyśmy, byśmy zaprzeczyły
	2nd	zaprzeczyłbyś, byś zaprzeczył	zaprzeczyłabyś, byś zaprzeczyła	zaprzeczyłobyś, byś zaprzeczyło	zaprzeczylibyście, byście zaprzeczyli	zaprzeczyłybyście, byście zaprzeczyły
	3rd	zaprzeczyłby, by zaprzeczył	zaprzeczyłaby, by zaprzeczyła	zaprzeczyłoby, by zaprzeczyło	zaprzeczyliby, by zaprzeczyli	zaprzeczyłyby, by zaprzeczyły
	impersonal	zaprzeczono by
imperative	1st	niech zaprzeczę			zaprzeczmy
	2nd	zaprzecz			zaprzeczcie
	3rd	niech zaprzeczy			niech zaprzeczą
passive adjectival participle		zaprzeczony	zaprzeczona	zaprzeczone	zaprzeczeni	zaprzeczone
anterior adverbial participle		zaprzeczywszy
verbal noun		zaprzeczenie

Further reading

• zaprzeczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• zaprzeczyć in Polish dictionaries at PWN