Polish

edit

Etymology

edit

From ze- +‎ bździć.

Pronunciation

edit

Verb

edit

zebździć pf (imperfective bździć)

  1. (reflexive with się, mildly vulgar) to break ass, to fart (to emit digestive gases from the anus)
    Synonyms: nabździć, pierdnąć, zesmrodzić się, zesmrodzić

Conjugation

edit
Conjugation of zebździć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zebździć
future tense 1st zebżdżę zebździmy
2nd zebździsz zebździcie
3rd zebździ zebżdżą
impersonal zebździ się
past tense 1st zebździłem,
-(e)m zebździł
zebździłam,
-(e)m zebździła
zebździłom,
-(e)m zebździło
zebździliśmy,
-(e)śmy zebździli
zebździłyśmy,
-(e)śmy zebździły
2nd zebździłeś,
-(e)ś zebździł
zebździłaś,
-(e)ś zebździła
zebździłoś,
-(e)ś zebździło
zebździliście,
-(e)ście zebździli
zebździłyście,
-(e)ście zebździły
3rd zebździł zebździła zebździło zebździli zebździły
impersonal zebżdżono
conditional 1st zebździłbym,
bym zebździł
zebździłabym,
bym zebździła
zebździłobym,
bym zebździło
zebździlibyśmy,
byśmy zebździli
zebździłybyśmy,
byśmy zebździły
2nd zebździłbyś,
byś zebździł
zebździłabyś,
byś zebździła
zebździłobyś,
byś zebździło
zebździlibyście,
byście zebździli
zebździłybyście,
byście zebździły
3rd zebździłby,
by zebździł
zebździłaby,
by zebździła
zebździłoby,
by zebździło
zebździliby,
by zebździli
zebździłyby,
by zebździły
impersonal zebżdżono by
imperative 1st niech zebżdżę zebździjmy
2nd zebździj zebździjcie
3rd niech zebździ niech zebżdżą
anterior adverbial participle zebździwszy
verbal noun zebżdżenie
edit
noun

Further reading

edit
  • zebździć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN