See also: żegnać

Polish

edit

Etymology

edit

From ze- +‎ gnać.

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /ˈzɛ.ɡnat͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛɡnat͡ɕ
  • Syllabification: ze‧gnać

Verb

edit

zegnać pf (imperfective zganiać)

  1. (transitive) to chase off
    Synonym: zgonić
  2. (transitive) to chase people or animals into a single place
    Synonym: zgonić

Conjugation

edit
Conjugation of zegnać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zegnać
future tense 1st zegnam zegnamy
2nd zegnasz zegnacie
3rd zegna zegnają
impersonal zegna się
past tense 1st zegnałem,
-(e)m zegnał
zegnałam,
-(e)m zegnała
zegnałom,
-(e)m zegnało
zegnaliśmy,
-(e)śmy zegnali
zegnałyśmy,
-(e)śmy zegnały
2nd zegnałeś,
-(e)ś zegnał
zegnałaś,
-(e)ś zegnała
zegnałoś,
-(e)ś zegnało
zegnaliście,
-(e)ście zegnali
zegnałyście,
-(e)ście zegnały
3rd zegnał zegnała zegnało zegnali zegnały
impersonal zegnano
conditional 1st zegnałbym,
bym zegnał
zegnałabym,
bym zegnała
zegnałobym,
bym zegnało
zegnalibyśmy,
byśmy zegnali
zegnałybyśmy,
byśmy zegnały
2nd zegnałbyś,
byś zegnał
zegnałabyś,
byś zegnała
zegnałobyś,
byś zegnało
zegnalibyście,
byście zegnali
zegnałybyście,
byście zegnały
3rd zegnałby,
by zegnał
zegnałaby,
by zegnała
zegnałoby,
by zegnało
zegnaliby,
by zegnali
zegnałyby,
by zegnały
impersonal zegnano by
imperative 1st niech zegnam zegnajmy
2nd zegnaj zegnajcie
3rd niech zegna niech zegnają
passive adjectival participle zegnany zegnana zegnane zegnani zegnane
anterior adverbial participle zegnawszy
verbal noun zegnanie

Further reading

edit
  • zegnać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zegnać in Polish dictionaries at PWN