ziścić

Polish

Etymology

From z- +‎ iścić.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈziɕ.t͡ɕit͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -iɕt͡ɕit͡ɕ
• Syllabification: ziś‧cić

Verb

ziścić pf (imperfective ziszczać)

1. (transitive) to realize, to accomplish
2. (reflexive with się) to be realized, to come true

Conjugation

Conjugation of ziścić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		ziścić
future tense	1st	ziszczę			ziścimy
	2nd	ziścisz			ziścicie
	3rd	ziści			ziszczą
	impersonal	ziści się
past tense	1st	ziściłem, -(e)m ziścił	ziściłam, -(e)m ziściła	ziściłom, -(e)m ziściło	ziściliśmy, -(e)śmy ziścili	ziściłyśmy, -(e)śmy ziściły
	2nd	ziściłeś, -(e)ś ziścił	ziściłaś, -(e)ś ziściła	ziściłoś, -(e)ś ziściło	ziściliście, -(e)ście ziścili	ziściłyście, -(e)ście ziściły
	3rd	ziścił	ziściła	ziściło	ziścili	ziściły
	impersonal	ziszczono
conditional	1st	ziściłbym, bym ziścił	ziściłabym, bym ziściła	ziściłobym, bym ziściło	ziścilibyśmy, byśmy ziścili	ziściłybyśmy, byśmy ziściły
	2nd	ziściłbyś, byś ziścił	ziściłabyś, byś ziściła	ziściłobyś, byś ziściło	ziścilibyście, byście ziścili	ziściłybyście, byście ziściły
	3rd	ziściłby, by ziścił	ziściłaby, by ziściła	ziściłoby, by ziściło	ziściliby, by ziścili	ziściłyby, by ziściły
	impersonal	ziszczono by
imperative	1st	niech ziszczę			ziśćmy
	2nd	ziść			ziśćcie
	3rd	niech ziści			niech ziszczą
passive adjectival participle		ziszczony	ziszczona	ziszczone	ziszczeni	ziszczone
anterior adverbial participle		ziściwszy
verbal noun		ziszczenie

Further reading

• ziścić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• ziścić in Polish dictionaries at PWN