zmartwić

Polish

Etymology

From z- +‎ martwić.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈzmar.tfit͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -artfit͡ɕ
• Syllabification: zmar‧twić

Verb

zmartwić pf (imperfective martwić)

1. (transitive) to disturb, to trouble, to worry
2. (reflexive with się) to become worried, to get upset

   Synonyms: see Thesaurus:bać się

Conjugation

Conjugation of zmartwić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		zmartwić
future tense	1st	zmartwię			zmartwimy
	2nd	zmartwisz			zmartwicie
	3rd	zmartwi			zmartwią
	impersonal	zmartwi się
past tense	1st	zmartwiłem, -(e)m zmartwił	zmartwiłam, -(e)m zmartwiła	zmartwiłom, -(e)m zmartwiło	zmartwiliśmy, -(e)śmy zmartwili	zmartwiłyśmy, -(e)śmy zmartwiły
	2nd	zmartwiłeś, -(e)ś zmartwił	zmartwiłaś, -(e)ś zmartwiła	zmartwiłoś, -(e)ś zmartwiło	zmartwiliście, -(e)ście zmartwili	zmartwiłyście, -(e)ście zmartwiły
	3rd	zmartwił	zmartwiła	zmartwiło	zmartwili	zmartwiły
	impersonal	zmartwiono
conditional	1st	zmartwiłbym, bym zmartwił	zmartwiłabym, bym zmartwiła	zmartwiłobym, bym zmartwiło	zmartwilibyśmy, byśmy zmartwili	zmartwiłybyśmy, byśmy zmartwiły
	2nd	zmartwiłbyś, byś zmartwił	zmartwiłabyś, byś zmartwiła	zmartwiłobyś, byś zmartwiło	zmartwilibyście, byście zmartwili	zmartwiłybyście, byście zmartwiły
	3rd	zmartwiłby, by zmartwił	zmartwiłaby, by zmartwiła	zmartwiłoby, by zmartwiło	zmartwiliby, by zmartwili	zmartwiłyby, by zmartwiły
	impersonal	zmartwiono by
imperative	1st	niech zmartwię			zmartwmy
	2nd	zmartw			zmartwcie
	3rd	niech zmartwi			niech zmartwią
passive adjectival participle		zmartwiony	zmartwiona	zmartwione	zmartwieni	zmartwione
anterior adverbial participle		zmartwiwszy
verbal noun		zmartwienie

Further reading

• zmartwić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• zmartwić in Polish dictionaries at PWN