zwemen

Dutch

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈzʋeː.mə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: zwe‧men
• Rhymes: -eːmən

Etymology 1

From Middle Dutch sweimen.

Verb

zwemen

1. (intransitive) to seem [with naar ‘like’]

Conjugation

Conjugation of zwemen (weak)
infinitive	zwemen
past singular	zweemde
past participle	gezweemd
infinitive	zwemen
gerund	zwemen n
	present tense	past tense
1st person singular	zweem	zweemde
2nd person sing. (jij)	zweemt, zweem2	zweemde
2nd person sing. (u)	zweemt	zweemde
2nd person sing. (gij)	zweemt	zweemde
3rd person singular	zweemt	zweemde
plural	zwemen	zweemden
subjunctive sing.1	zweme	zweemde
subjunctive plur.1	zwemen	zweemden
imperative sing.	zweem
imperative plur.1	zweemt
participles	zwemend	gezweemd
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

• zweem
• zweemsel

 

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun

zwemen

1. plural of zweem