fino
English edit
Etymology edit
From Spanish fino (“fine”). Doublet of fine.
Noun edit
fino (plural finos)
- The driest and palest type of traditional sherry.
Anagrams edit
Asturian edit
Verb edit
fino
Catalan edit
Verb edit
fino
Esperanto edit
Etymology edit
Common Romance, from Latin finis.
Pronunciation edit
Noun edit
fino (accusative singular finon, plural finoj, accusative plural finojn)
Derived terms edit
Galician edit
Etymology 1 edit
Regularized from Old Galician-Portuguese fin, fina (“fine”), from Latin finis (“end”), from Proto-Indo-European *dʰnh₂-. Doublet of fin, "the end".
Pronunciation edit
Adjective edit
fino (feminine fina, masculine plural finos, feminine plural finas)
- thin (having little thickness)
- smart
- stylish
- fine (consisting of especially minute particulate)
- (of sound) high-pitched
- Synonym: agudo
- fine (of superior quality)
- c. 1300, R. Lorenzo, editor, La traducción gallega de la Crónica General y de la Crónica de Castilla, Ourense: I.E.O.P.F, page 576:
- Et el rrey et os omes onrrados comjã en escudelas et en talladores d'ouro fino
- The king and the noblemen were eating on trays and trenchers of fine gold
- 1372, C. Rodríguez Núñez (ed.), "Santa María de Belvís, un convento mendicante femenino en la Baja Edad Media (1305-1400)", Estudios Mindonienses, 5, page 448:
- so penna de trynta marquos de prata finos
- under the penalty of thirty fine silver marks
- so penna de trynta marquos de prata finos
Related terms edit
References edit
- “fino” in Dicionario de Dicionarios do galego medieval, SLI - ILGA 2006–2022.
- “fino” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006–2018.
- “fino” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
- “fino” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
- “fino” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.
Further reading edit
- “fino” in Dicionario da Real Academia Galega, Royal Galician Academy.
Etymology 2 edit
Verb edit
fino
Ido edit
Pronunciation edit
Noun edit
fino (plural fini)
Italian edit
Etymology edit
From some such adjectival form as Vulgar Latin *fīnus, from Latin fīnis (“a boundary, limit”), whence Italian fine. The prepositional usage is directly paralleled in Latin fīne, fīnī (“up to, as far as”).
Pronunciation edit
Preposition edit
fino
Derived terms edit
Related terms edit
Adjective edit
fino (feminine fina, masculine plural fini, feminine plural fine, superlative finissimo)
Descendants edit
- → Turkish: fino
Further reading edit
- fino in Collins Italian-English Dictionary
- fino in garzantilinguistica.it – Garzanti Linguistica, De Agostini Scuola Spa
- fino in Dizionario Italiano Olivetti, Olivetti Media Communication
Anagrams edit
Portuguese edit
Pronunciation edit
Etymology 1 edit
From Old Galician-Portuguese fin, from Latin finis (“end”), from Proto-Indo-European *dʰnh₂-.
Adjective edit
fino (feminine fina, masculine plural finos, feminine plural finas, comparable, comparative mais fino, superlative o mais fino or finíssimo, diminutive fininho)
- thin (having little thickness)
- slender; slim (having little body fat or flesh)
- fine (of superior quality)
- (of sound) high-pitched
- exhibiting finesse; elegant; graceful
Quotations edit
For quotations using this term, see Citations:fino.
Derived terms edit
Related terms edit
Noun edit
fino m (plural finos)
- (Portugal, regional) draft beer (usually served in a small glass)
- Synonym: (Portugal, regional) imperial
- Dois finos, por favor. ― Two small draft beers, please.
- 2000, José de Melo, San Telmo, às quatro:
- Cheio de traquejo da vida, a isso não se faria rogado, pois claro, o Palhais, entre o chamamento da moça de serviço e o consabido sorriso de beirão: - Vender, vender, do que nós precisamos é de beber um fino. O jovem, traga quatro finos, ...
- (please add an English translation of this quotation)
Etymology 2 edit
Borrowed from Late Latin Finnus, from Proto-Germanic *finnaz.
Adjective edit
fino (feminine fina, masculine plural finos, feminine plural finas)
Noun edit
fino m (plural finos)
Related terms edit
Etymology 3 edit
See the etymology of the corresponding lemma form.
Verb edit
fino
Quotations edit
For quotations using this term, see Citations:finar.
Further reading edit
- “fino” in iDicionário Aulete.
- “fino” in Dicionário inFormal.
- “fino” in Dicionário Aberto based on Novo Diccionário da Língua Portuguesa de Cândido de Figueiredo, 1913
- “fino” in Dicionário infopédia da Língua Portuguesa. Porto: Porto Editora, 2003–2024.
- “fino” in Michaelis Dicionário Brasileiro da Língua Portuguesa.
- “fino” in Dicionário Priberam da Língua Portuguesa.
Spanish edit
Pronunciation edit
Etymology 1 edit
From fin (“end”).
Adjective edit
fino (feminine fina, masculine plural finos, feminine plural finas, superlative finísimo)
Derived terms edit
Etymology 2 edit
See the etymology of the corresponding lemma form.
Verb edit
fino
Further reading edit
- “fino”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014
Volapük edit
Etymology edit
Pronunciation edit
Adverb edit
fino