świecić

See also: święcić

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *světìti. By surface analysis, świat +‎ -ić.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɕfjɛ.t͡ɕit͡ɕ/

• Audio 1, świecić

  (file)

• Audio 2, świecić się

  (file)

• Rhymes: -ɛt͡ɕit͡ɕ
• Syllabification: świe‧cić

Verb

świecić impf

1. (intransitive, reflexive) to shine

   Synonym: jaśnieć

Conjugation

Conjugation of świecić impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		świecić
present tense	1st	świecę			świecimy
	2nd	świecisz			świecicie
	3rd	świeci			świecą
	impersonal	świeci się
past tense	1st	świeciłem, -(e)m świecił	świeciłam, -(e)m świeciła	świeciłom, -(e)m świeciło	świeciliśmy, -(e)śmy świecili	świeciłyśmy, -(e)śmy świeciły
	2nd	świeciłeś, -(e)ś świecił	świeciłaś, -(e)ś świeciła	świeciłoś, -(e)ś świeciło	świeciliście, -(e)ście świecili	świeciłyście, -(e)ście świeciły
	3rd	świecił	świeciła	świeciło	świecili	świeciły
	impersonal	świecono
future tense	1st	będę świecił, będę świecić	będę świeciła, będę świecić	będę świeciło, będę świecić	będziemy świecili, będziemy świecić	będziemy świeciły, będziemy świecić
	2nd	będziesz świecił, będziesz świecić	będziesz świeciła, będziesz świecić	będziesz świeciło, będziesz świecić	będziecie świecili, będziecie świecić	będziecie świeciły, będziecie świecić
	3rd	będzie świecił, będzie świecić	będzie świeciła, będzie świecić	będzie świeciło, będzie świecić	będą świecili, będą świecić	będą świeciły, będą świecić
	impersonal	będzie świecić się
conditional	1st	świeciłbym, bym świecił	świeciłabym, bym świeciła	świeciłobym, bym świeciło	świecilibyśmy, byśmy świecili	świeciłybyśmy, byśmy świeciły
	2nd	świeciłbyś, byś świecił	świeciłabyś, byś świeciła	świeciłobyś, byś świeciło	świecilibyście, byście świecili	świeciłybyście, byście świeciły
	3rd	świeciłby, by świecił	świeciłaby, by świeciła	świeciłoby, by świeciło	świeciliby, by świecili	świeciłyby, by świeciły
	impersonal	świecono by
imperative	1st	niech świecę			świećmy
	2nd	świeć			świećcie
	3rd	niech świeci			niech świecą
active adjectival participle		świecący	świecąca	świecące	świecący	świecące
contemporary adverbial participle		świecąc
verbal noun		świecenie

Derived terms

adjective

• oświecony

 

nouns

• oświecenie
• świecidełko

 

verbs

• oświecić pf, oświecać impf
• poświecić pf
• przeświecić pf, przeświecać impf
• przyświecić pf, przyświecać impf
• rozświecić pf, rozświecać impf
• wświecić pf
• wyświecić pf, wyświecać impf
• zaświecić pf, zaświecać impf

 

verbs

• świecić przykładem impf

 

Related terms

verb

• świtać impf

 

adjectives

• światły
• świetlisty
• świetlny

 

nouns

• światło
• świeca
• świt

 

Further reading

• świecić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• świecić in Polish dictionaries at PWN