διδακτικός

Ancient Greek

Etymology

From διδάσκω (didáskō) +‎ -τικός (-tikós).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ði.ðak.tiˈkos/ → /ði.ðak.tiˈkos/

• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /di.dak.tiˈkos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ði.ðak.tiˈkos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ði.ðak.tiˈkos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ði.ðak.tiˈkos/

Adjective

δῐδακτῐκός • (dĭdaktĭkós) m (feminine δῐδακτῐκή, neuter δῐδακτῐκόν); first/second declension

1. (Koine) apt at teaching
   • New Testament, Second Epistle to Timothy 2:24:

     δοῦλον δὲ κυρίου οὐ δεῖ μάχεσθαι ἀλλ᾽ ἤπιον εἶναι πρὸς πάντας, διδακτικόν, ἀνεξίκακον

     doûlon dè kuríou ou deî mákhesthai all’ ḗpion eînai pròs pántas, didaktikón, anexíkakon

     And the servant of the Lord must not strive; but be gentle unto all men, apt to teach, patient

Declension

First and second declension of δῐδᾰκτῐκός; δῐδᾰκτῐκή; δῐδᾰκτῐκόν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		δῐδᾰκτῐκός dĭdăktĭkós	δῐδᾰκτῐκή dĭdăktĭkḗ	δῐδᾰκτῐκόν dĭdăktĭkón		δῐδᾰκτῐκώ dĭdăktĭkṓ	δῐδᾰκτῐκᾱ́ dĭdăktĭkā́	δῐδᾰκτῐκώ dĭdăktĭkṓ		δῐδᾰκτῐκοί dĭdăktĭkoí	δῐδᾰκτῐκαί dĭdăktĭkaí	δῐδᾰκτῐκᾰ́ dĭdăktĭkắ
Genitive		δῐδᾰκτῐκοῦ dĭdăktĭkoû	δῐδᾰκτῐκῆς dĭdăktĭkês	δῐδᾰκτῐκοῦ dĭdăktĭkoû		δῐδᾰκτῐκοῖν dĭdăktĭkoîn	δῐδᾰκτῐκαῖν dĭdăktĭkaîn	δῐδᾰκτῐκοῖν dĭdăktĭkoîn		δῐδᾰκτῐκῶν dĭdăktĭkôn	δῐδᾰκτῐκῶν dĭdăktĭkôn	δῐδᾰκτῐκῶν dĭdăktĭkôn
Dative		δῐδᾰκτῐκῷ dĭdăktĭkôi	δῐδᾰκτῐκῇ dĭdăktĭkêi	δῐδᾰκτῐκῷ dĭdăktĭkôi		δῐδᾰκτῐκοῖν dĭdăktĭkoîn	δῐδᾰκτῐκαῖν dĭdăktĭkaîn	δῐδᾰκτῐκοῖν dĭdăktĭkoîn		δῐδᾰκτῐκοῖς dĭdăktĭkoîs	δῐδᾰκτῐκαῖς dĭdăktĭkaîs	δῐδᾰκτῐκοῖς dĭdăktĭkoîs
Accusative		δῐδᾰκτῐκόν dĭdăktĭkón	δῐδᾰκτῐκήν dĭdăktĭkḗn	δῐδᾰκτῐκόν dĭdăktĭkón		δῐδᾰκτῐκώ dĭdăktĭkṓ	δῐδᾰκτῐκᾱ́ dĭdăktĭkā́	δῐδᾰκτῐκώ dĭdăktĭkṓ		δῐδᾰκτῐκούς dĭdăktĭkoús	δῐδᾰκτῐκᾱ́ς dĭdăktĭkā́s	δῐδᾰκτῐκᾰ́ dĭdăktĭkắ
Vocative		δῐδᾰκτῐκέ dĭdăktĭké	δῐδᾰκτῐκή dĭdăktĭkḗ	δῐδᾰκτῐκόν dĭdăktĭkón		δῐδᾰκτῐκώ dĭdăktĭkṓ	δῐδᾰκτῐκᾱ́ dĭdăktĭkā́	δῐδᾰκτῐκώ dĭdăktĭkṓ		δῐδᾰκτῐκοί dĭdăktĭkoí	δῐδᾰκτῐκαί dĭdăktĭkaí	δῐδᾰκτῐκᾰ́ dĭdăktĭkắ
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		δῐδᾰκτῐκῶς dĭdăktĭkôs				δῐδᾰκτῐκώτερος dĭdăktĭkṓteros				δῐδᾰκτῐκώτᾰτος dĭdăktĭkṓtătos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

Descendants

• → Catalan: didàctic
• →⇒ Czech: didaktický
• → English: didactic
• → Esperanto: didaktiko
• →⇒ Finnish: didaktinen
• → French: didactique
  • → Indonesian: didaktik
  • → Romanian: didactic
  • → Turkish: didaktik
• Greek: διδακτικός (didaktikós)
• → Italian: didattico
• → Portuguese: didático
• →⇒ Slovak: didaktický
• → Spanish: didáctico

Further reading

• διδακτικός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• διδακτικός in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2025)
• διδακτικός, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, since 2011
• “διδακτικός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• G1317 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible

Greek

Etymology

From Ancient Greek διδακτικός (didaktikós)

Pronunciation

• IPA^(key): /ði.ðak.tiˈkos/

Adjective

διδακτικός • (didaktikós) m (feminine διδακτική, neuter διδακτικό)

1. (education) teaching, educational, education

Declension

Declension of διδακτικός

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	διδακτικός (didaktikós)	διδακτική (didaktikí)	διδακτικό (didaktikó)		διδακτικοί (didaktikoí)	διδακτικές (didaktikés)	διδακτικά (didaktiká)
genitive	διδακτικού (didaktikoú)	διδακτικής (didaktikís)	διδακτικού (didaktikoú)		διδακτικών (didaktikón)	διδακτικών (didaktikón)	διδακτικών (didaktikón)
accusative	διδακτικό (didaktikó)	διδακτική (didaktikí)	διδακτικό (didaktikó)		διδακτικούς (didaktikoús)	διδακτικές (didaktikés)	διδακτικά (didaktiká)
vocative	διδακτικέ (didaktiké)	διδακτική (didaktikí)	διδακτικό (didaktikó)		διδακτικοί (didaktikoí)	διδακτικές (didaktikés)	διδακτικά (didaktiká)

Derived terms

• διδακτική f (didaktikí, “didactics”)
• αλληλοδιδακτική μέθοδος f (allilodidaktikí méthodos, “mutual instruction system”)

Related terms

• δάσκαλος m (dáskalos, “teacher, instructor”), δασκάλα f (daskála)

• and see: διδάσκω (didásko, “I teach”)