διδακτικός

Ancient Greek

Etymology

From διδάσκω (didáskō) +‎ -τικός (-tikós).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ði.ðak.tiˈkos/ → /ði.ðak.tiˈkos/

• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /di.dak.tiˈkos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ði.ðak.tiˈkos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ði.ðak.tiˈkos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ði.ðak.tiˈkos/

Adjective

δῐδακτῐκός • (didaktikós) m (feminine δῐδακτῐκή, neuter δῐδακτῐκόν); first/second declension

1. (Koine) apt at teaching
   • New Testament, Second Epistle to Timothy 2:24:

     δοῦλον δὲ κυρίου οὐ δεῖ μάχεσθαι ἀλλ᾽ ἤπιον εἶναι πρὸς πάντας, διδακτικόν, ἀνεξίκακον

     And the servant of the Lord must not strive; but be gentle unto all men, apt to teach, patient

Declension

First and second declension of δῐδᾰκτῐκός; δῐδᾰκτῐκή; δῐδᾰκτῐκόν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		δῐδᾰκτῐκός didaktikós	δῐδᾰκτῐκή didaktikḗ	δῐδᾰκτῐκόν didaktikón		δῐδᾰκτῐκώ didaktikṓ	δῐδᾰκτῐκᾱ́ didaktikā́	δῐδᾰκτῐκώ didaktikṓ		δῐδᾰκτῐκοί didaktikoí	δῐδᾰκτῐκαί didaktikaí	δῐδᾰκτῐκᾰ́ didaktiká
Genitive		δῐδᾰκτῐκοῦ didaktikoû	δῐδᾰκτῐκῆς didaktikês	δῐδᾰκτῐκοῦ didaktikoû		δῐδᾰκτῐκοῖν didaktikoîn	δῐδᾰκτῐκαῖν didaktikaîn	δῐδᾰκτῐκοῖν didaktikoîn		δῐδᾰκτῐκῶν didaktikôn	δῐδᾰκτῐκῶν didaktikôn	δῐδᾰκτῐκῶν didaktikôn
Dative		δῐδᾰκτῐκῷ didaktikôi	δῐδᾰκτῐκῇ didaktikêi	δῐδᾰκτῐκῷ didaktikôi		δῐδᾰκτῐκοῖν didaktikoîn	δῐδᾰκτῐκαῖν didaktikaîn	δῐδᾰκτῐκοῖν didaktikoîn		δῐδᾰκτῐκοῖς didaktikoîs	δῐδᾰκτῐκαῖς didaktikaîs	δῐδᾰκτῐκοῖς didaktikoîs
Accusative		δῐδᾰκτῐκόν didaktikón	δῐδᾰκτῐκήν didaktikḗn	δῐδᾰκτῐκόν didaktikón		δῐδᾰκτῐκώ didaktikṓ	δῐδᾰκτῐκᾱ́ didaktikā́	δῐδᾰκτῐκώ didaktikṓ		δῐδᾰκτῐκούς didaktikoús	δῐδᾰκτῐκᾱ́ς didaktikā́s	δῐδᾰκτῐκᾰ́ didaktiká
Vocative		δῐδᾰκτῐκέ didaktiké	δῐδᾰκτῐκή didaktikḗ	δῐδᾰκτῐκόν didaktikón		δῐδᾰκτῐκώ didaktikṓ	δῐδᾰκτῐκᾱ́ didaktikā́	δῐδᾰκτῐκώ didaktikṓ		δῐδᾰκτῐκοί didaktikoí	δῐδᾰκτῐκαί didaktikaí	δῐδᾰκτῐκᾰ́ didaktiká
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		δῐδᾰκτῐκῶς didaktikôs				δῐδᾰκτῐκώτερος didaktikṓteros				δῐδᾰκτῐκώτᾰτος didaktikṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

Descendants

• → Catalan: didàctic
• →⇒ Czech: didaktický
• → English: didactic
• → Esperanto: didaktiko
• →⇒ Finnish: didaktinen
• → French: didactique
  • → Indonesian: didaktik
  • → Romanian: didactic
  • → Turkish: didaktik
• Greek: διδακτικός (didaktikós)
• → Italian: didattico
• → Portuguese: didático
• →⇒ Slovak: didaktický
• → Spanish: didáctico

Further reading

• διδακτικός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• διδακτικός in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2024)
• “διδακτικός”, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, 2011
• “διδακτικός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• G1317 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible

Greek

Etymology

From Ancient Greek διδακτικός (didaktikós)

Pronunciation

• IPA^(key): /ði.ðak.tiˈkos/

Adjective

διδακτικός • (didaktikós) m (feminine διδακτική, neuter διδακτικό)

1. (education) teaching, educational, education

Declension

Declension of διδακτικός

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	διδακτικός •	διδακτική •	διδακτικό •	διδακτικοί •	διδακτικές •	διδακτικά •
genitive	διδακτικού •	διδακτικής •	διδακτικού •	διδακτικών •	διδακτικών •	διδακτικών •
accusative	διδακτικό •	διδακτική •	διδακτικό •	διδακτικούς •	διδακτικές •	διδακτικά •
vocative	διδακτικέ •	διδακτική •	διδακτικό •	διδακτικοί •	διδακτικές •	διδακτικά •

Derived terms

• διδακτική f (didaktikí, “didactics”)
• αλληλοδιδακτική μέθοδος f (allilodidaktikí méthodos, “mutual instruction system”)

Related terms

• δάσκαλος m (dáskalos, “teacher, instructor”), δασκάλα f (daskála)

• and see: διδάσκω (didásko, “I teach”)