ενόχληση
GreekEdit
EtymologyEdit
From Koine Greek ἐνόχληση (enókhlēsē), from ἐνοχλῶ (enokhlô, “to annoy”).
PronunciationEdit
NounEdit
ενόχληση • (enóchlisi) f (plural ενοχλήσεις)
- annoyance, bother, nuisance, trouble, disturbance
- Συγγνώμη για την ενόχληση.
- Syngnómi gia tin enóchlisi.
- Sorry for the disturbance.
- Οι γείτονες με την δυνατή μουσική είναι μια διαρκής ενόχληση.
- Oi geítones me tin dynatí mousikí eínai mia diarkís enóchlisi.
- The neighbours with the loud music are a constant annoyance.
- (medicine) ailment, discomfort, complaint (bodily or mental)
- Όλο παραπονιέται για διάφορες ενοχλήσεις.
- Ólo paraponiétai gia diáfores enochlíseis.
- He's always complaining about various ailments.
DeclensionEdit
declension of ενόχληση
| case \ number | singular | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | ενόχληση • | ενοχλήσεις • | |
| genitive | ενόχλησης • | ενοχλήσεων • | |
| accusative | ενόχληση • | ενοχλήσεις • | |
| vocative | ενόχληση • | ενοχλήσεις • | |
| Older or formal genitive singular: ενοχλήσεως • | |||
SynonymsEdit
- ενόχλημα n (enóchlima, “ailment”)
Related termsEdit
- ενοχλώ (enochló, “to annoy”)
- ενοχλητικός (enochlitikós, “annoying”)