ενόχληση

Greek edit

From Koine Greek ἐνόχληση (enókhlēsē), from ἐνοχλῶ (enokhlô, “to annoy”).

ενόχληση • (enóchlisi) f (plural ενοχλήσεις)

annoyance, bother, nuisance, trouble, disturbance
Συγγνώμη για την ενόχληση.
Syngnómi gia tin enóchlisi.
Sorry for the disturbance.

Οι γείτονες με την δυνατή μουσική είναι μια διαρκής ενόχληση.
Oi geítones me tin dynatí mousikí eínai mia diarkís enóchlisi.
The neighbours with the loud music are a constant annoyance.
(medicine) ailment, discomfort, complaint (bodily or mental)
Όλο παραπονιέται για διάφορες ενοχλήσεις.
Ólo paraponiétai gia diáfores enochlíseis.
He's always complaining about various ailments.

declension of ενόχληση

case \ number	singular	plural
nominative	ενόχληση •	ενοχλήσεις •
genitive	ενόχλησης •	ενοχλήσεων •
accusative	ενόχληση •	ενοχλήσεις •
vocative	ενόχληση •	ενοχλήσεις •
Older or formal genitive singular: ενοχλήσεως •