ενοχλώ

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἐνοχλῶ (enokhlô), from ἐν (en, “in, on, at”) + ὄχλος (ókhlos, “mob, riot, trouble”).

Pronunciation

• IPA^(key): /enoˈxlo/
• Hyphenation: ε‧νο‧χλώ

Verb

ενοχλώ • (enochló) (past ενόχλησα, passive ενοχλούμαι, p‑past ενοχλήθηκα, ppp ενοχλημένος)

1. (most senses, transitive) to annoy, bother, disturb, pester, trouble

   Πότε θα φύγει αυτός ο άντρας, με ενοχλεί παρά πολύ. ― Póte tha fýgei aftós o ántras, me enochleí pará polý. ― When will that man go, he's bothering me very much.

   Οι μεθυσμένοι βγαίνουν και κάνουν θόρυβο, ενοχλώντας όλο τον κόσμο. ― Oi methysménoi vgaínoun kai kánoun thóryvo, enochlóntas ólo ton kósmo. ― The drunks go out and make noise, annoying everyone.

   Μην τον ρωτάς για αυτό το θέμα, τον ενοχλεί. ― Min ton rotás gia aftó to théma, ton enochleí. ― Don't ask him about that subject, it bothers him.

   Μπορώ να σας ενοχλήσω αύριο; ― Boró na sas enochlíso ávrio? ― Could I trouble you tomorrow? (polite conversation)

2. (most senses, intransitive) to annoy, bother, disturb

   Μην ρωτάς τέτοιες ερωτήσεις, ενοχλούν. ― Min rotás tétoies erotíseis, enochloún. ― Don't ask such questions, they are bothersome.

   Ενοχλώ; ― Enochló; ― Am I bothering you?

Conjugation

ενοχλώ, ενοχλούμαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	ενοχλώ	ενοχλήσω	ενοχλούμαι	ενοχληθώ
2 sg	ενοχλείς	ενοχλήσεις	ενοχλείσαι	ενοχληθείς
3 sg	ενοχλεί 1	ενοχλήσει	ενοχλείται	ενοχληθεί
1 pl	ενοχλούμε	ενοχλήσουμε, [-ομε]	ενοχλούμαστε	ενοχληθούμε
2 pl	ενοχλείτε	ενοχλήσετε	ενοχλείστε	ενοχληθείτε
3 pl	ενοχλούν(ε)	ενοχλήσουν(ε)	ενοχλούνται	ενοχληθούν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	ενοχλούσα	ενόχλησα	[ενοχλούμουν(α)]	ενοχλήθηκα
2 sg	ενοχλούσες	ενόχλησες	[ενοχλούσουν(α)]	ενοχλήθηκες
3 sg	ενοχλούσε	ενόχλησε	ενοχλούνταν, {ενοχλείτο}	ενοχλήθηκε
1 pl	ενοχλούσαμε	ενοχλήσαμε	ενοχλούμασταν, (‑ούμαστε)	ενοχληθήκαμε
2 pl	ενοχλούσατε	ενοχλήσατε	[ενοχλούσασταν, (‑ούσαστε)]	ενοχληθήκατε
3 pl	ενοχλούσαν(ε)	ενόχλησαν, ενοχλήσαν(ε)	ενοχλούνταν, {ενοχλούντο}	ενοχλήθηκαν, ενοχληθήκαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα ενοχλώ ➤	θα ενοχλήσω ➤	θα ενοχλούμαι ➤	θα ενοχληθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα ενοχλείς, …	θα ενοχλήσεις, …	θα ενοχλείσαι, …	θα ενοχληθείς, …
	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … ενοχλήσει   έχω, έχεις, … ενοχλημένο, ‑η, ‑ο ➤		έχω, έχεις, … ενοχληθεί   είμαι, είσαι, … ενοχλημένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … ενοχλήσει   είχα, είχες, … ενοχλημένο, ‑η, ‑ο		είχα, είχες, … ενοχληθεί   ήμουν, ήσουν, … ενοχλημένος , ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … ενοχλήσει   θα έχω, θα έχεις, … ενοχλημένο, ‑η, ‑ο		θα έχω, θα έχεις, … ενοχληθεί   θα είμαι, θα είσαι, … ενοχλημένος , ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	—	ενόχλησε	—	ενοχλήσου
2 pl	ενοχλείτε	ενοχλήστε	ενοχλείστε	ενοχληθείτε
Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	ενοχλώντας ➤		ενοχλούμενος, ‑η, ‑ο ➤
Perfect participle➤	έχοντας ενοχλήσει ➤		ενοχλημένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤	ενοχλήσει		ενοχληθεί
Notes     Appendix:Greek verbs	1. Also as impersonal.  • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Derived terms

• ενοχλητικός (enochlitikós, “annoying, bothersome”)
• ενόχληση f (enóchlisi, “annoyance, nuisance”)
• ενόχλημα n (enóchlima, “discomfort”)