λεξικόν

Ancient Greek

Etymology

Attested at least since 9th century (Photios' Bibliotheca). Ellipsis of λεξικὸν βιβλίον (lexikòn biblíon, literally “a book of or pertaining to words”), formally a Neuter substantive of adjective λεξικός (lexikós), from λέξις (léxis, “a saying, speech, word”), from λέγω (légō, “I speak”), ultimately from Proto-Indo-European *leǵ- (“to gather, collect”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /lek.si.kón/ → /lek.siˈkon/ → /lek.siˈkon/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /lek.si.kón/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /lek.siˈkon/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /lek.siˈkon/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /lek.siˈkon/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /lek.siˈkon/

Noun

λεξῐκόν • (lexikón) n (genitive λεξῐκοῦ); second declension

1. (Byzantine) lexicon, dictionary

   Οὗ τινος εὑρεθείη ἐν τῷ ἰδίῳ πίνακι διαγεγραμμένον ἕτερόν τι ἢ Γραφικὸν ἢ Λεξικὸν ἢ πρὸς ἀδελφὸν ἐπισταλτικόν, πλὴν οὗπερ ἐκμανθάνοι στιχηροῦ ἢ καθίσματος, ἀφοριζέσθω ἡμέραν μίαν.

   Hoû tinos heuretheíē en tôi idíōi pínaki diagegramménon héterón ti ḕ Graphikòn ḕ Lexikòn ḕ pròs adelphòn epistaltikón, plḕn hoûper ekmanthánoi stikhēroû ḕ kathísmatos, aphorizésthō hēméran mían.

   (please add an English translation of this usage example)

Inflection

Second declension of τὸ λεξῐκόν; τοῦ λεξῐκοῦ (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	τὸ λεξῐκόν tò lexikón	τὼ λεξῐκώ tṑ lexikṓ	τᾰ̀ λεξῐκᾰ́ tà lexiká
Genitive	τοῦ λεξῐκοῦ toû lexikoû	τοῖν λεξῐκοῖν toîn lexikoîn	τῶν λεξῐκῶν tôn lexikôn
Dative	τῷ λεξῐκῷ tôi lexikôi	τοῖν λεξῐκοῖν toîn lexikoîn	τοῖς λεξῐκοῖς toîs lexikoîs
Accusative	τὸ λεξῐκόν tò lexikón	τὼ λεξῐκώ tṑ lexikṓ	τᾰ̀ λεξῐκᾰ́ tà lexiká
Vocative	λεξῐκόν lexikón	λεξῐκώ lexikṓ	λεξῐκᾰ́ lexiká
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

• Greek: λεξικό (lexikó)
• → Aramaic: לכסיקון
• → Latin: lexicon
  • → Dutch: lexicon m
  • → German: Lexikon, Lexicon
    • → Czech: lexikon
    • → Hungarian: lexikon (“encyclopedia”)
    • → Swedish: lexikon
  • → Middle French: lexicon m
    • French: lexique m
    • → English: lexicon (possibly; or directly from Latin)
• → Church Slavonic: леѯико́нъ m (leksikónŭ)
  • → Russian: лексико́н m (leksikón)
    • → Bulgarian: лексико́н m (leksikón)

Unsorted

• Serbo-Croatian: лексикон m
• Spanish: léxico m
• Polish: leksykon m
• Portuguese: léxico m

Adjective

λεξῐκόν • (lexikón)

1. inflection of λεξῐκός (lexikós):
   1. masculine accusative singular
   2. neuter nominative/accusative/vocative singular

References

• “λεξικόν”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press