πήγνυμι

Ancient Greek

Alternative forms

• πηγνύω (pēgnúō)
• πήσσω (pḗssō)

Etymology

From Proto-Indo-European *peh₂ǵ- (“to coagulate, become fixed”). Cognates include Latin pangō and Old English fōn (English fang).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pɛ̌ː.ɡnyː.mi/ → /ˈpi.ɣny.mi/ → /ˈpi.ɣni.mi/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pɛ̌ː.ɡnyː.mi/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈpe̝.ɡny.mi/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈpi.ɣny.mi/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈpi.ɣny.mi/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈpi.ɣni.mi/

Verb

πήγνῡμῐ • (pḗgnūmi)

1. to secure, stick in, fix on
   • 440 BCE – 390 BCE, Andocides, Against Alcibiades 30
   • 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 7.119
   • 750 BCE – 650 BCE, Hesiod, Works and Days 430
   • 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 4.460
   • 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 13.570
   • 800 BCE – 600 BCE, Homer, Odyssey 11.129
   • 800 BCE – 600 BCE, Homer, Odyssey 12.15
   • 800 BCE – 600 BCE, Homer, Odyssey 23.276
   • 522 BCE – 443 BCE, Pindar, Nemean Ode 7.26
   • 428 BCE – 347 BCE, Plato, Laws 871c
   • 497 BCE – 405 BCE, Sophocles, Ajax 821
   • 497 BCE – 405 BCE, Sophocles, Electra 420
   1. to fixate upon
      • 129 CE – 216 CE, Galen, Collected Works 16.610
      • 460 BCE – 370 BCE, Hippocrates, Prorrhetics 1.46
      • 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 3.217
      • 331 CE – 363 CE, Julian, Orations 3.123b
      • Philostr.Jun., Im. 11
      • 380 BCE, Plato, The Republic 530d
      • 380 BCE, Plato, The Republic 605a
2. to fasten, put together, unite, build
   • 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 5.83
   • 750 BCE – 650 BCE, Hesiod, Works and Days 455
   • 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 2.664
   • 800 BCE – 600 BCE, Homer, Odyssey 5.163
   • 428 BCE – 347 BCE, Plato, Phaedrus 246c
3. to make solid, stiffen, freeze, curdle
   • 458 BCE, Aeschylus, The Libation Bearers 67
   • 472 BCE, Aeschylus, The Persians 496
   • 408 BCE – 334 BCE, Antiphanes Comicus, Collected Works 166.7
   • 446 BCE – 386 BCE, Aristophanes, The Acharnians 139
   • 384 BCE – 322 BCE, Aristotle, Generation of Animals 752a.35
   • 350 BCE, Aristotle, Parts of Animals 676a.14
   • 175 CE – 235 CE, Claudius Aelianus, On the Nature of Animals 2.11
   • 40 CE – 90 CE, Dioscorides, Materia medica 4.95
   • 416 BCE, Euripides, Herakles 1395
   • 129 CE – 216 CE, Galen, Thrasybulus 7
   • 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 4.28
   • 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 6.119
   • 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 22.453
   • 125 CE – 200 CE, Lucian, A True Story 1.24
   • 300 BCE – 200 BCE, Theocritus, Collected Works 23.31
   • 371 BCE – 287 BCE, Theophrastus, On the Causes of Plants 5.12.10
   • 460 BCE – 395 BCE, Thucydides, History of the Peloponnesian War 3.23
   • 430 BCE – 354 BCE, Xenophon, Anabasis 4.5.3
   • 430 BCE – 354 BCE, Xenophon, Anabasis 7.4.3
4. (figuratively) to fix, establish, determine
   • 458 BCE, Aeschylus, Agamemnon 1198
   • Carc. 6.2
   • 384 BCE – 322 BCE, Demosthenes, Against Aristogiton 1 90
   • 384 BCE – 322 BCE, Demosthenes, First Philippic 8
   • 407 BCE, Euripides, Iphigenia in Aulis 395
   • 300 CE – 400 CE, Himerius, Orations 16.6
   • 396 BCE – 323 BCE, Lycurgus of Athens, Collected Works 73
   • 522 BCE – 443 BCE, Pindar, Nemean Ode 3.62
   • 90 CE – 168 CE, Ptolemy, Tetrabiblos 103
   • 460 BCE – 395 BCE, Thucydides, History of the Peloponnesian War 4.92

Inflection

   Present: πήγνῡμῐ, πήγνῠμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πήγνῡμῐ	πήγνῡς	πήγνῡσῐ(ν)	πήγνῠτον	πήγνῠτον	πήγνῠμεν	πήγνῠτε	πηγνῠ́ᾱσῐ(ν)
	subjunctive	πηγνῠ́ω	πηγνῠ́ῃς	πηγνῠ́ῃ	πηγνῠ́ητον	πηγνῠ́ητον	πηγνῠ́ωμεν	πηγνῠ́ητε	πηγνῠ́ωσῐ(ν)
	optative	πηγνῠ́οιμῐ	πηγνῠ́οις	πηγνῠ́οι	πηγνῠ́οιτον	πηγνῠοίτην	πηγνῠ́οιμεν	πηγνῠ́οιτε	πηγνῠ́οιεν
	imperative		πήγνῡ	πηγνῠ́τω	πήγνῠτον	πηγνῠ́των		πήγνῠτε	πηγνῠ́ντων
middle/ passive	indicative	πήγνῠμαι	πήγνῠσαι	πήγνῠται	πήγνῠσθον	πήγνῠσθον	πηγνῠ́μεθα	πήγνῠσθε	πήγνῠνται
	subjunctive	πηγνῠ́ωμαι	πηγνῠ́ῃ	πηγνῠ́ηται	πηγνῠ́ησθον	πηγνῠ́ησθον	πηγνῠώμεθᾰ	πηγνῠ́ησθε	πηγνῠ́ωνται
	optative	πηγνῠοίμην	πηγνῠ́οιο	πηγνῠ́οιτο	πηγνῠ́οισθον	πηγνῠοίσθην	πηγνῠοίμεθᾰ	πηγνῠ́οισθε	πηγνῠ́οιντο
	imperative		πήγνῠσο	πηγνῠ́σθω	πήγνῠσθον	πηγνῠ́σθων		πήγνῠσθε	πηγνῠ́σθων
		active				middle/passive
infinitive		πηγνῠ́ναι				πήγνῠσθαι
participle	m	πηγνῡ́ς				πηγνῠ́μενος
	f	πηγνῦσᾰ				πηγνῠμένη
	n	πηγνῠ́ν				πηγνῠ́μενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: πήγνῡν, πηγνῠ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πήγνῡν	πήγνῡς	πήγνῡ	πήγνῠτον	πηγνῠ́την	πήγνῠμεν	πήγνῠτε	πήγνῠσᾰν
middle/ passive	indicative	πηγνῠ́μην	πήγνῠσο	πήγνῠτο	πήγνῠσθον	πηγνῠ́σθην	πηγνῠ́μεθᾰ	πήγνῠσθε	πήγνῠντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: πήξω, πήξομαι, πᾰγήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πήξω	πήξεις	πήξει	πήξετον	πήξετον	πήξομεν	πήξετε	πήξουσῐ(ν)
	optative	πήξοιμῐ	πήξοις	πήξοι	πήξοιτον	πηξοίτην	πήξοιμεν	πήξοιτε	πήξοιεν
middle	indicative	πήξομαι	πήξῃ, πήξει	πήξεται	πήξεσθον	πήξεσθον	πηξόμεθᾰ	πήξεσθε	πήξονται
	optative	πηξοίμην	πήξοιο	πήξοιτο	πήξοισθον	πηξοίσθην	πηξοίμεθᾰ	πήξοισθε	πήξοιντο
passive	indicative	πᾰγήσομαι	πᾰγήσῃ	πᾰγήσεται	πᾰγήσεσθον	πᾰγήσεσθον	πᾰγησόμεθᾰ	πᾰγήσεσθε	πᾰγήσονται
	optative	πᾰγησοίμην	πᾰγήσοιο	πᾰγήσοιτο	πᾰγήσοισθον	πᾰγησοίσθην	πᾰγησοίμεθᾰ	πᾰγήσοισθε	πᾰγήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		πήξειν			πήξεσθαι		πᾰγήσεσθαι
participle	m	πήξων			πηξόμενος		πᾰγησόμενος
	f	πήξουσᾰ			πηξομένη		πᾰγησομένη
	n	πῆξον			πηξόμενον		πᾰγησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: πᾱ́ξω, πᾱ́ξομαι (Doric)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πᾱ́ξω	πᾱ́ξεις	πᾱ́ξει	πᾱ́ξετον	πᾱ́ξετον	πᾱ́ξομες	πᾱ́ξετε	πᾱ́ξοντῐ
	optative	πᾱ́ξοιμῐ	πᾱ́ξοις	πᾱ́ξοι	πᾱ́ξοιτον	πᾱξοίτᾱν	πᾱ́ξοιμες	πᾱ́ξοιτε	πᾱ́ξοιεν
middle	indicative	πᾱ́ξομαι	πᾱ́ξεαι	πᾱ́ξεται	πᾱ́ξεσθον	πᾱ́ξεσθον	πᾱξόμεθᾰ	πᾱ́ξεσθε	πᾱ́ξονται
	optative	πᾱξοίμᾱν	πᾱ́ξοιο	πᾱ́ξοιτο	πᾱ́ξοισθον	πᾱξοίσθᾱν	πᾱξοίμεθᾰ	πᾱ́ξοισθε	πᾱ́ξοιντο
		active			middle
infinitive		πᾶξεν			πᾱ́ξεσθαι
participle	m	πᾱ́ξων			πᾱξόμενος
	f	πᾱ́ξουσᾰ			πᾱξομένᾱ
	n	πᾶξον			πᾱξόμενον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἔπηξᾰ, ἐπηξᾰ́μην, ἐπήχθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔπηξᾰ	ἔπηξᾰς	ἔπηξε(ν)	ἐπήξᾰτον	ἐπηξᾰ́την	ἐπήξᾰμεν	ἐπήξᾰτε	ἔπηξᾰν
	subjunctive	πήξω	πήξῃς	πήξῃ	πήξητον	πήξητον	πήξωμεν	πήξητε	πήξωσῐ(ν)
	optative	πήξαιμῐ	πήξειᾰς, πήξαις	πήξειε(ν), πήξαι	πήξαιτον	πηξαίτην	πήξαιμεν	πήξαιτε	πήξειᾰν, πήξαιεν
	imperative		πῆξον	πηξᾰ́τω	πήξᾰτον	πηξᾰ́των		πήξᾰτε	πηξᾰ́ντων
middle	indicative	ἐπηξᾰ́μην	ἐπήξω	ἐπήξᾰτο	ἐπήξᾰσθον	ἐπηξᾰ́σθην	ἐπηξᾰ́μεθᾰ	ἐπήξᾰσθε	ἐπήξᾰντο
	subjunctive	πήξωμαι	πήξῃ	πήξηται	πήξησθον	πήξησθον	πηξώμεθᾰ	πήξησθε	πήξωνται
	optative	πηξαίμην	πήξαιο	πήξαιτο	πήξαισθον	πηξαίσθην	πηξαίμεθᾰ	πήξαισθε	πήξαιντο
	imperative		πῆξαι	πηξᾰ́σθω	πήξᾰσθον	πηξᾰ́σθων		πήξᾰσθε	πηξᾰ́σθων
passive	indicative	ἐπήχθην	ἐπήχθης	ἐπήχθη	ἐπήχθητον	ἐπηχθήτην	ἐπήχθημεν	ἐπήχθητε	ἐπήχθησᾰν
	subjunctive	πηχθῶ	πηχθῇς	πηχθῇ	πηχθῆτον	πηχθῆτον	πηχθῶμεν	πηχθῆτε	πηχθῶσῐ(ν)
	optative	πηχθείην	πηχθείης	πηχθείη	πηχθεῖτον, πηχθείητον	πηχθείτην, πηχθειήτην	πηχθεῖμεν, πηχθείημεν	πηχθεῖτε, πηχθείητε	πηχθεῖεν, πηχθείησᾰν
	imperative		πήχθητῐ	πηχθήτω	πήχθητον	πηχθήτων		πήχθητε	πηχθέντων
		active			middle		passive
infinitive		πῆξαι			πήξᾰσθαι		πηχθῆναι
participle	m	πήξᾱς			πηξᾰ́μενος		πηχθείς
	f	πήξᾱσᾰ			πηξᾰμένη		πηχθεῖσᾰ
	n	πῆξᾰν			πηξᾰ́μενον		πηχθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: πῆξᾰ, πηξᾰ́μην, πήχθην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πῆξᾰ	πῆξᾰς	πῆξε(ν)	πήξᾰτον	πηξᾰ́την	πήξᾰμεν	πήξᾰτε	πῆξᾰν
	subjunctive	πήξω, πήξωμῐ	πήξῃς, πήξῃσθᾰ	πήξῃ, πήξῃσῐ	πήξητον	πήξητον	πήξωμεν	πήξητε	πήξωσῐ(ν)
	optative	πήξαιμῐ	πήξαις, πήξαισθᾰ, πήξειᾰς	πήξειε(ν), πήξαι	πηξεῖτον	πηξείτην	πηξεῖμεν	πηξεῖτε	πηξεῖεν
	imperative		πῆξον	πηξᾰ́τω	πήξᾰτον	πηξᾰ́των		πήξᾰτε	πηξᾰ́ντων
middle	indicative	πηξᾰ́μην	πήξᾰο	πήξᾰτο	πήξᾰσθον	πηξᾰ́σθην	πηξᾰ́με(σ)θᾰ	πήξᾰσθε	πήξᾰντο
	subjunctive	πήξωμαι	πήξηαι	πήξηται	πήξησθον	πήξησθον	πηξώμε(σ)θᾰ	πήξησθε	πήξωνται
	optative	πηξαίμην	πήξαιο	πήξαιτο	πήξαισθον	πηξαίσθην	πηξαίμε(σ)θᾰ	πήξαισθε	πηξαίᾰτο
	imperative		πῆξαι	πηξᾰ́σθω	πήξᾰσθον	πηξᾰ́σθων		πήξᾰσθε	πηξᾰ́σθων
passive	indicative	πήχθην	πήχθης	πήχθη	πήχθητον	πηχθήτην	πήχθημεν	πήχθητε	πήχθησᾰν, πῆχθεν
	subjunctive	πηχθῶ	πηχθῇς	πηχθῇ	πηχθῆτον	πηχθῆτον	πηχθῶμεν	πηχθῆτε	πηχθῶσῐ(ν)
	optative	πηχθείην	πηχθείης	πηχθείη	πηχθεῖτον, πηχθείητον	πηχθείτην, πηχθειήτην	πηχθεῖμεν, πηχθείημεν	πηχθεῖτε, πηχθείητε	πήχθειεν, πηχθείησᾰν
	imperative		πήχθητῐ	πηχθήτω	πήχθητον	πηχθήτων		πήχθητε	πηχθέντων
		active			middle		passive
infinitive		πῆξαι/πηξᾰ́μεν/πηξᾰμέναι			πήξᾰσθαι		πηχθῆναι/πηχθήμεναι
participle	m	πήξᾱς			πηξᾰ́μενος		πηχθείς
	f	πήξᾱσᾰ			πηξᾰμένη		πηχθεῖσᾰ
	n	πῆξᾰν			πηξᾰ́μενον		πηχθέν
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: πᾶξᾰ, πᾱξᾰ́μην, ἐπᾱ́χθην (Aeolic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πᾶξᾰ	πᾶξᾰς	πᾶξε(ν)	πᾱ́ξᾰτον	πᾱξᾰ́την	πᾱ́ξᾰμεν	πᾱ́ξᾰτε	πᾶξᾰν
	subjunctive	πᾱ́ξω	πᾱ́ξῃς	πᾱ́ξῃ	πᾱ́ξητον	πᾱ́ξητον	πᾱ́ξωμεν	πᾱ́ξητε	πᾱ́ξωσῐ(ν)
	optative	πᾱ́ξαιμῐ	πᾱ́ξειᾰς, πᾱ́ξαις	πᾱ́ξειε(ν), πᾱ́ξαι	πᾱξεῖτον	πᾱξείτην	πᾱξεῖμεν	πᾱξεῖτε	πᾱξεῖεν
	imperative		πᾶξον	πᾱξᾰ́τω	πᾱ́ξᾰτον	πᾱξᾰ́των		πᾱ́ξᾰτε	πᾱξᾰ́ντων
middle	indicative	πᾱξᾰ́μην	πᾱ́ξω	πᾱ́ξᾰτο	πᾱ́ξᾰσθον	πᾱξᾰ́σθην	πᾱξᾰ́μεθᾰ	πᾱ́ξᾰσθε	πᾱ́ξᾰντο
	subjunctive	πᾱ́ξωμαι	πᾱ́ξηαι	πᾱ́ξηται	πᾱ́ξησθον	πᾱ́ξησθον	πᾱξώμεθᾰ	πᾱ́ξησθε	πᾱ́ξωνται
	optative	πᾱξαίμην	πᾱ́ξαιο	πᾱ́ξαιτο	πᾱ́ξαισθον	πᾱξαίσθην	πᾱξαίμεθᾰ	πᾱ́ξαισθε	πᾱ́ξαιντο
	imperative		πᾶξαι	πᾱξᾰ́σθω	πᾱ́ξᾰσθον	πᾱξᾰ́σθων		πᾱ́ξᾰσθε	πᾱξᾰ́σθων
passive	indicative	ἐπᾱ́χθην	ἐπᾱ́χθης	ἐπᾱ́χθη	ἐπᾱ́χθητον	ἐπᾱχθήτην	ἐπᾱ́χθημεν	ἐπᾱ́χθητε	ἐπᾱ́χθησᾰν
	subjunctive	πᾱχθῶ	πᾱχθῇς	πᾱχθῇ	πᾱχθῆτον	πᾱχθῆτον	πᾱχθῶμεν	πᾱχθῆτε	πᾱχθῶσῐ(ν)
	optative	πᾱχθείην	πᾱχθείης	πᾱχθείη	πᾱχθεῖτον, πᾱχθείητον	πᾱχθείτην, πᾱχθειήτην	πᾱχθεῖμεν, πᾱχθείημεν	πᾱχθεῖτε, πᾱχθείητε	πᾱχθεῖεν, πᾱχθείησᾰν
	imperative		πᾱ́χθητῐ	πᾱχθήτω	πᾱ́χθητον	πᾱχθήτων		πᾱ́χθητε	πᾱχθέντων
		active			middle		passive
infinitive		πᾶξαι			πᾱ́ξᾰσθαι		πᾱχθῆναι
participle	m	πᾱ́ξᾱς			πᾱξᾰ́μενος		πᾱχθείς
	f	πᾱ́ξᾱσᾰ			πᾱξᾰμένη		πᾱχθεῖσᾰ
	n	πᾶξᾰν			πᾱξᾰ́μενον		πᾱχθέν
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐπᾰ́γην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
passive	indicative	ἐπᾰ́γην	ἐπᾰ́γης	ἐπᾰ́γη	ἐπᾰ́γητον	ἐπᾰγήτην	ἐπᾰ́γημεν	ἐπᾰ́γητε	ἐπᾰ́γησᾰν
	subjunctive	πᾰγῶ	πᾰγῇς	πᾰγῇ	πᾰγῆτον	πᾰγῆτον	πᾰγῶμεν	πᾰγῆτε	πᾰγῶσῐ(ν)
	optative	πᾰγείην	πᾰγείης	πᾰγείη	πᾰγεῖτον, πᾰγείητον	πᾰγείτην, πᾰγειήτην	πᾰγεῖμεν, πᾰγείημεν	πᾰγεῖτε, πᾰγείητε	πᾰγεῖεν, πᾰγείησᾰν
	imperative		πᾰ́γηθῐ	πᾰγήτω	πᾰ́γητον	πᾰγήτων		πᾰ́γητε	πᾰγέντων
							passive
infinitive							πᾰγῆναι
participle	m						πᾰγείς
	f						πᾰγεῖσᾰ
	n						πᾰγέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: πᾰ́γην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
passive	indicative	πᾰ́γην	πᾰ́γης	πᾰ́γη	πᾰ́γητον	πᾰγήτην	πᾰ́γημεν	πᾰ́γητε	πᾰ́γησᾰν, πᾰ́γεν
	subjunctive	πᾰγῶ	πᾰγῇς	πᾰγῇ	πᾰγῆτον	πᾰγῆτον	πᾰγῶμεν	πᾰγῆτε	πᾰγῶσῐ(ν)
	optative	πᾰγείην	πᾰγείης	πᾰγείη	πᾰγεῖτον, πᾰγείητον	πᾰγείτην, πᾰγειήτην	πᾰγεῖμεν, πᾰγείημεν	πᾰγεῖτε, πᾰγείητε	πᾰ́γειεν, πᾰγείησᾰν
	imperative		πᾰ́γηθῐ	πᾰγήτω	πᾰ́γητον	πᾰγήτων		πᾰ́γητε	πᾰγέντων
							passive
infinitive							πᾰγῆναι/πᾰγήμεναι
participle	m						πᾰγείς
	f						πᾰγεῖσᾰ
	n						πᾰγέν
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: πέπηχᾰ, πέπηγμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πέπηχᾰ	πέπηχᾰς	πέπηχε(ν)	πεπήχᾰτον	πεπήχᾰτον	πεπήχᾰμεν	πεπήχᾰτε	πεπήχᾱσῐ(ν)
	subjunctive	πεπήχω	πεπήχῃς	πεπήχῃ	πεπήχητον	πεπήχητον	πεπήχωμεν	πεπήχητε	πεπήχωσῐ(ν)
	optative	πεπήχοιμῐ, πεπηχοίην	πεπήχοις, πεπηχοίης	πεπήχοι, πεπηχοίη	πεπήχοιτον	πεπηχοίτην	πεπήχοιμεν	πεπήχοιτε	πεπήχοιεν
	imperative		πέπηχε	πεπηχέτω	πεπήχετον	πεπηχέτων		πεπήχετε	πεπηχόντων
middle/ passive	indicative	πέπηγμαι	πέπηξαι	πέπηκται	πέπηχθον	πέπηχθον	πεπήγμεθᾰ	πέπηχθε	πεπήγᾰται
	subjunctive	πεπηγμένος ὦ	πεπηγμένος ᾖς	πεπηγμένος ᾖ	πεπηγμένω ἦτον	πεπηγμένω ἦτον	πεπηγμένοι ὦμεν	πεπηγμένοι ἦτε	πεπηγμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	πεπηγμένος εἴην	πεπηγμένος εἴης	πεπηγμένος εἴη	πεπηγμένω εἴητον/εἶτον	πεπηγμένω εἰήτην/εἴτην	πεπηγμένοι εἴημεν/εἶμεν	πεπηγμένοι εἴητε/εἶτε	πεπηγμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		πέπηξο	πεπήχθω	πέπηχθον	πεπήχθων		πέπηχθε	πεπήχθων
		active				middle/passive
infinitive		πεπηχέναι				πεπῆχθαι
participle	m	πεπηχώς				πεπηγμένος
	f	πεπηχυῖᾰ				πεπηγμένη
	n	πεπηχός				πεπηγμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: πέπηγᾰ (passive sense)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πέπηγᾰ	πέπηγᾰς	πέπηγε(ν)	πεπήγᾰτον	πεπήγᾰτον	πεπήγᾰμεν	πεπήγᾰτε	πεπήγᾱσῐ(ν)
	subjunctive	πεπήγω	πεπήγῃς	πεπήγῃ	πεπήγητον	πεπήγητον	πεπήγωμεν	πεπήγητε	πεπήγωσῐ(ν)
	optative	πεπήγοιμῐ, πεπηγοίην	πεπήγοις, πεπηγοίης	πεπήγοι, πεπηγοίη	πεπήγοιτον	πεπηγοίτην	πεπήγοιμεν	πεπήγοιτε	πεπήγοιεν
	imperative		πέπηγε	πεπηγέτω	πεπήγετον	πεπηγέτων		πεπήγετε	πεπηγόντων
		active
infinitive		πεπηγέναι
participle	m	πεπηγώς
	f	πεπηγυῖᾰ
	n	πεπηγός
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: πέπᾱγᾰ (Aeolic, passive sense)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πέπᾱγᾰ	πέπᾱγᾰς	πέπᾱγε(ν)	πεπᾱ́γᾰτον	πεπᾱ́γᾰτον	πεπᾱ́γᾰμεν	πεπᾱ́γᾰτε	πεπᾱ́γᾱσῐ(ν)
	subjunctive	πεπᾱ́γω	πεπᾱ́γῃς	πεπᾱ́γῃ	πεπᾱ́γητον	πεπᾱ́γητον	πεπᾱ́γωμεν	πεπᾱ́γητε	πεπᾱ́γωσῐ(ν)
	optative	πεπᾱ́γοιμῐ, πεπᾱγοίην	πεπᾱ́γοις, πεπᾱγοίης	πεπᾱ́γοι, πεπᾱγοίη	πεπᾱ́γοιτον	πεπᾱγοίτην	πεπᾱ́γοιμεν	πεπᾱ́γοιτε	πεπᾱ́γοιεν
	imperative		πέπᾱγε	πεπᾱγέτω	πεπᾱ́γετον	πεπᾱγέτων		πεπᾱ́γετε	πεπᾱγόντων
		active
infinitive		πεπᾱγέναι
participle	m	πεπᾱγώς
	f	πεπᾱγυῖᾰ
	n	πεπᾱγός
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: ἐπεπήχειν, ἐπεπήγμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπεπήχειν, ἐπεπήχη	ἐπεπήχεις, ἐπεπήχης	ἐπεπήχει(ν)	ἐπεπήχετον	ἐπεπηχέτην	ἐπεπήχεμεν	ἐπεπήχετε	ἐπεπήχεσᾰν
middle/ passive	indicative	ἐπεπήγμην	ἐπέπηξο	ἐπέπηκτο	ἐπέπηχθον	ἐπεπήχθην	ἐπεπήγμεθᾰ	ἐπέπηχθε	ἐπεπήγᾰτο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: ἐπεπήγειν (passive sense)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπεπήγειν, ἐπεπήγη	ἐπεπήγεις, ἐπεπήγης	ἐπεπήγει(ν)	ἐπεπήγετον	ἐπεπηγέτην	ἐπεπήγεμεν	ἐπεπήγετε	ἐπεπήγεσᾰν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

• ἀγριοπηγός (agriopēgós)
• ἀκροπᾰγής (akropagḗs)
• ἀμφῐπήγνῠμαι (amphipḗgnumai)
• ἀνᾰπήγνῡμῐ (anapḗgnūmi)
• ἀντῐπήγνῡμῐ (antipḗgnūmi)
• ἀπᾰγής (apagḗs)
• ἀποπήγνῡμῐ (apopḗgnūmi)
• ἀρτῐπᾰγής (artipagḗs)
• αὐτοπᾰγής (autopagḗs)
• βῐβλῐοπηγός (bibliopēgós)
• βυρσοοπᾰγής (bursoopagḗs)
• γᾰλακτοπᾰγής (galaktopagḗs)
• γλακτοπᾰγής (glaktopagḗs)
• γομφοπᾰγής (gomphopagḗs)
• γουνοπᾰγής (gounopagḗs)
• γυιοπᾰγής (guiopagḗs)
• δῐᾰπήγνῡμῐ (diapḗgnūmi)
• δορῠπᾰγής (dorupagḗs)
• δροσοπᾰγής (drosopagḗs)
• δρῠοπᾰγής (druopagḗs)
• ἐκπήγνῡμῐ (ekpḗgnūmi)
• ἐμπήγνῡμῐ (empḗgnūmi)
• ἐπῐπήγνῡμῐ (epipḗgnūmi)
• εὐπᾰγής (eupagḗs)
• ζεσελαιοπᾰγής (zeselaiopagḗs)
• ἡλοπᾰγής (hēlopagḗs)
• ἡμιπᾰγής (hēmipagḗs)
• θειοπᾰγής (theiopagḗs)
• ἰχθῠπᾰγής (ikhthupagḗs)
• κᾰτᾰπήγνῡμῐ (katapḗgnūmi)
• κεδροπᾰγής (kedropagḗs)
• κηροπᾰγής (kēropagḗs)
• κρῡμοπᾰγής (krūmopagḗs)
• μεσοπᾰγής (mesopagḗs)
• μετᾰπήγνῡμῐ (metapḗgnūmi)
• μετριοπᾰγής (metriopagḗs)
• Ναύπακτος (Naúpaktos)
• ναυπηγός (naupēgós)
• νεοπᾰγής (neopagḗs)
• ξῠλοπᾰγής (xulopagḗs)
• ὀξῠπᾰγής (oxupagḗs)
• ὀρθοπᾰγής (orthopagḗs)
• πᾰλίμπηγᾰ (palímpēga)
• πᾰρᾰπήγνῡμῐ (parapḗgnūmi)
• περιπήγνῡμῐ (peripḗgnūmi)
• ποντοπᾰγής (pontopagḗs)
• προπήγνῡμῐ (propḗgnūmi)
• προσπήγνῡμῐ (prospḗgnūmi)
• πρωτοπᾰγής (prōtopagḗs)
• ῥιζοπᾰγής (rhizopagḗs)
• σαρκοπᾰγής (sarkopagḗs)
• σησᾰμοτῡροπᾰγής (sēsamotūropagḗs)
• σκηνοπᾰγής (skēnopagḗs)
• στερεοπᾰγής (stereopagḗs)
• σῠμπήγνῡμῐ (sumpḗgnūmi)
• ὑγροπᾰγής (hugropagḗs)
• ὑδροπᾰγής (hudropagḗs)
• ὑπερπήγνῠμαι (huperpḗgnumai)
• ὑποπήγνῡμῐ (hupopḗgnūmi)
• χαλκοπᾰγής (khalkopagḗs)
• χρῡσοπᾰγής (khrūsopagḗs)

 

Related terms

• ἅπαξ (hápax)
• ἀπηξία (apēxía)
• πᾰγερός (pagerós)
• πάγη (págē)
• πάγῐος (págios)
• πᾰγίς (pagís)
• πάγος (págos)
• πάσσᾰλος (pássalos)
• πάχνη (pákhnē)
• πηγάς (pēgás)
• πῆγμᾰ (pêgma)
• πηγός (pēgós)
• πηγῠλίς (pēgulís)
• πηκτῐκός (pēktikós)
• πηκτίς (pēktís)
• πηκτός (pēktós)
• πῆξῐς (pêxis)

 

Further reading

• “πήγνυμι”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “πήγνυμι”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• “πήγνυμι”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• πήγνυμι in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• Bauer, Walter et al. (2001) A Greek–English Lexicon of the New Testament and Other Early Christian Literature, Third edition, Chicago: University of Chicago Press
• πήγνυμι in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
• G4078 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible