παρελθόν

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pa.rel.tʰón/ → /pa.relˈθon/ → /pa.relˈθon/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pa.rel.tʰón/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pa.relˈtʰon/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pa.relˈθon/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pa.relˈθon/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pa.relˈθon/

Participle

πᾰρελθόν • (parelthón)

1. nominative/accusative/vocative singular neuter of πᾰρελθών (parelthṓn)

Greek

Pronunciation

• IPA^(key): /parelˈθon/
• Hyphenation: πα‧ρελ‧θόν
• Homophone: παρελθών (parelthón)

Noun

παρελθόν • (parelthón) n

1. past, time past

   το ιστορικό παρελθόν ― to istorikó parelthón ― the historical past

   Ο χρόνος χωρίζεται σε παρελθόν, παρόν και μέλλον.

   O chrónos chorízetai se parelthón, parón kai méllon.

   Time is divided into past, present and future.

2. (figuratively, derogatory) a past full of sexual experience

   Είναι γυναίκα με παρελθόν.

   Eínai gynaíka me parelthón.

   She is a woman with a past.

Declension

declension of παρελθόν

case     \     number	singular	plural
nominative	παρελθόν •	παρελθόντα •
genitive	παρελθόντος •	παρελθόντων •
accusative	παρελθόν •	παρελθόντα •
vocative	παρελθόν •	παρελθόντα •

Participle

παρελθόν • (parelthón)

1. Nominative, accusative and vocative neuter singular form of παρελθών (parelthón).

   το παρελθόν έτος ― to parelthón étos ― the past year