ποιητικός

Ancient Greek

Etymology

From ποιέω (poiéō, “to make”) +‎ -τικός (-tikós).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /poi̯.ɛː.ti.kós/ → /py.i.tiˈkos/ → /pi.i.tiˈkos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /poi̯.ɛː.ti.kós/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /py.e̝.tiˈkos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /py.i.tiˈkos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /py.i.tiˈkos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pi.i.tiˈkos/

Adjective

ποιητῐκός • (poiētikós) m (feminine ποιητῐκή, neuter ποιητῐκόν); first/second declension

1. capable of making, creative, productive
2. fitted for a poet, poetical

Declension

First and second declension of ποιητῐκός; ποιητῐκή; ποιητῐκόν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		ποιητῐκός poiētikós	ποιητῐκή poiētikḗ	ποιητῐκόν poiētikón		ποιητῐκώ poiētikṓ	ποιητῐκᾱ́ poiētikā́	ποιητῐκώ poiētikṓ		ποιητῐκοί poiētikoí	ποιητῐκαί poiētikaí	ποιητῐκᾰ́ poiētiká
Genitive		ποιητῐκοῦ poiētikoû	ποιητῐκῆς poiētikês	ποιητῐκοῦ poiētikoû		ποιητῐκοῖν poiētikoîn	ποιητῐκαῖν poiētikaîn	ποιητῐκοῖν poiētikoîn		ποιητῐκῶν poiētikôn	ποιητῐκῶν poiētikôn	ποιητῐκῶν poiētikôn
Dative		ποιητῐκῷ poiētikôi	ποιητῐκῇ poiētikêi	ποιητῐκῷ poiētikôi		ποιητῐκοῖν poiētikoîn	ποιητῐκαῖν poiētikaîn	ποιητῐκοῖν poiētikoîn		ποιητῐκοῖς poiētikoîs	ποιητῐκαῖς poiētikaîs	ποιητῐκοῖς poiētikoîs
Accusative		ποιητῐκόν poiētikón	ποιητῐκήν poiētikḗn	ποιητῐκόν poiētikón		ποιητῐκώ poiētikṓ	ποιητῐκᾱ́ poiētikā́	ποιητῐκώ poiētikṓ		ποιητῐκούς poiētikoús	ποιητῐκᾱ́ς poiētikā́s	ποιητῐκᾰ́ poiētiká
Vocative		ποιητῐκέ poiētiké	ποιητῐκή poiētikḗ	ποιητῐκόν poiētikón		ποιητῐκώ poiētikṓ	ποιητῐκᾱ́ poiētikā́	ποιητῐκώ poiētikṓ		ποιητῐκοί poiētikoí	ποιητῐκαί poiētikaí	ποιητῐκᾰ́ poiētiká
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		ποιητῐκῶς poiētikôs				ποιητῐκώτερος poiētikṓteros				ποιητῐκώτᾰτος poiētikṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

• ἀγαλματοποιητικός (agalmatopoiētikós)
• αἱματοποιητικός (haimatopoiētikós)
• ἀνδριαντοποιητικός (andriantopoiētikós)
• ἀντιπεριποιητικός (antiperipoiētikós)
• ἀποιητικός (apoiētikós)
• ἀρτοποιητικός (artopoiētikós)
• αὐλοποιητικός (aulopoiētikós)
• αὐτοματοποιητικός (automatopoiētikós)
• αὐτοποιητικός (autopoiētikós)
• γαλακτοποιητικός (galaktopoiētikós)
• δακτυλοποιητικός (daktulopoiētikós)
• εἰδοποιητικός (eidopoiētikós)
• εἰδωλοποιητικός (eidōlopoiētikós)
• ἐμποιητικός (empoiētikós)
• ἐξαιματοποιητικός (exaimatopoiētikós)
• εὐποιητικός (eupoiētikós)
• ζωοποιητικός (zōopoiētikós)
• ἠθοποιητικός (ēthopoiētikós)
• θεοποιητικός (theopoiētikós)
• κακοποιητικός (kakopoiētikós)
• κεφαλοποιητικός (kephalopoiētikós)
• κοσμοποιητικός (kosmopoiētikós)
• λεπτοποιητικός (leptopoiētikós)
• λυροποιητικός (luropoiētikós)
• μεταποιητικός (metapoiētikós)
• νευροποιητικός (neuropoiētikós)
• ὁδοποιητικός (hodopoiētikós)
• ὀνοματοποιητικός (onomatopoiētikós)
• ὁπλοποιητικός (hoplopoiētikós)
• ὀργανοποιητικός (organopoiētikós)
• ὀστοποιητικός (ostopoiētikós)
• ὀψοποιητικός (opsopoiētikós)
• περιποιητικός (peripoiētikós)
• πηλοποιητικός (pēlopoiētikós)
• πιλοποιητικός (pilopoiētikós)
• ποιητῐκή (poiētikḗ, “poetry”, noun)
• προοδοποιητικός (proodopoiētikós)
• προσποιητικός (prospoiētikós)
• πρωτοποιητικὸς (prōtopoiētikòs)
• σιτοποιητικός (sitopoiētikós)
• τεκνοποιητικός (teknopoiētikós)
• φιλοποιητικός (philopoiētikós)
• χονδροποιητικός (khondropoiētikós)
• ψυχροποιητικός (psukhropoiētikós)

 

Descendants

• Greek: ποιητικός (poiitikós)
• → Latin: poëticus (see there for further descendants)
• → English: poietic
• →⇒ English: nosopoetic
• →⇒ English: oenopoetic
• →⇒ Russian: поэ́тика (poétika)
  • → Kazakh: поэтика (poétika)

Further reading

• ποιητικός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• ποιητικός - ΛΟΓΕΙΟΝ (since 2011) Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch) University of Chicago.
• “ποιητικός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • poetess idem, page 623.

Greek

Etymology

From Ancient Greek ποιητικός (poiētikós), from ποιέω (poiéō, “make”).

Pronunciation

• IPA^(key): /pi.i.tiˈkos/

Adjective

ποιητικός • (poiitikós) m (feminine ποιητική, neuter ποιητικό)

1. poetic, poetical

   Antonym: αντιποιητικός (antipoiitikós)

Declension

Declension of ποιητικός

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ποιητικός •	ποιητική •	ποιητικό •	ποιητικοί •	ποιητικές •	ποιητικά •
genitive	ποιητικού •	ποιητικής •	ποιητικού •	ποιητικών •	ποιητικών •	ποιητικών •
accusative	ποιητικό •	ποιητική •	ποιητικό •	ποιητικούς •	ποιητικές •	ποιητικά •
vocative	ποιητικέ •	ποιητική •	ποιητικό •	ποιητικοί •	ποιητικές •	ποιητικά •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ποιητικός, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ποιητικός, etc.)

Degrees of comparison by suffixation

comparative	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ποιητικότερος •	ποιητικότερη •	ποιητικότερο •	ποιητικότεροι •	ποιητικότερες •	ποιητικότερα •
genitive	ποιητικότερου •	ποιητικότερης •	ποιητικότερου •	ποιητικότερων •	ποιητικότερων •	ποιητικότερων •
accusative	ποιητικότερο •	ποιητικότερη •	ποιητικότερο •	ποιητικότερους •	ποιητικότερες •	ποιητικότερα •
vocative	ποιητικότερε •	ποιητικότερη •	ποιητικότερο •	ποιητικότεροι •	ποιητικότερες •	ποιητικότερα •
derivations	relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο ποιητικότερος", etc)
Absolute superlative	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ποιητικότατος •	ποιητικότατη •	ποιητικότατο •	ποιητικότατοι •	ποιητικότατες •	ποιητικότατα •
genitive	ποιητικότατου •	ποιητικότατης •	ποιητικότατου •	ποιητικότατων •	ποιητικότατων •	ποιητικότατων •
accusative	ποιητικότατο •	ποιητικότατη •	ποιητικότατο •	ποιητικότατους •	ποιητικότατες •	ποιητικότατα •
vocative	ποιητικότατε •	ποιητικότατη •	ποιητικότατο •	ποιητικότατοι •	ποιητικότατες •	ποιητικότατα •

Related terms

• see: ποίηση f (poíisi, “poetry”)