συγγραφή

Ancient Greek

Etymology

From συγγράφω (sungráphō) +‎ -η (-ē).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /syŋ.ɡra.pʰɛ̌ː/ → /syŋ.ɡraˈɸi/ → /siŋ.ɡraˈfi/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /syŋ.ɡra.pʰɛ̌ː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /syŋ.ɡraˈpʰe̝/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /syŋ.ɡraˈɸi/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /syŋ.ɡraˈfi/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /siŋ.ɡraˈfi/

Noun

συγγρᾰφή • (sungraphḗ) f (genitive συγγρᾰφῆς); first declension

1. writing or noting down
2. writing, book, especially in prose
3. mark in the eye

Inflection

First declension of ἡ συγγρᾰφή; τῆς συγγρᾰφῆς (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ἡ συγγρᾰφή hē sungraphḗ	τὼ συγγρᾰφᾱ́ tṑ sungraphā́	αἱ συγγρᾰφαί hai sungraphaí
Genitive	τῆς συγγρᾰφῆς tês sungraphês	τοῖν συγγρᾰφαῖν toîn sungraphaîn	τῶν συγγρᾰφῶν tôn sungraphôn
Dative	τῇ συγγρᾰφῇ têi sungraphêi	τοῖν συγγρᾰφαῖν toîn sungraphaîn	ταῖς συγγρᾰφαῖς taîs sungraphaîs
Accusative	τὴν συγγρᾰφήν tḕn sungraphḗn	τὼ συγγρᾰφᾱ́ tṑ sungraphā́	τᾱ̀ς συγγρᾰφᾱ́ς tā̀s sungraphā́s
Vocative	συγγρᾰφή sungraphḗ	συγγρᾰφᾱ́ sungraphā́	συγγρᾰφαί sungraphaí
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

• συγγραφοδιαθήκη (sungraphodiathḗkē)

Descendants

• → Greek: συγγραφή (syngrafí) (learned)
• → Italian: singrafe (learned)
• → Latin: syngrapha
  • → English: syngraph
  • → Italian: singrafa

Further reading

• “συγγραφή”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• συγγραφή in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • agreement idem, page 20.
  • annals idem, page 30.
  • bond idem, page 89.
  • book idem, page 89.
  • chronicle idem, page 131.
  • compilation idem, page 151.
  • contract idem, page 169.
  • covenant idem, page 180.
  • history idem, page 401.
  • indenture idem, page 432.
  • lease idem, page 483.
• “συγγραφή”, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, 2011

Greek

Etymology

Learned borrowing from Ancient Greek συγγραφή (sungraphḗ).

Pronunciation

• IPA^(key): /siŋ.ɣɾaˈfi/, /siŋ.ɡɾaˈfi/
• Hyphenation: συγ‧γρα‧φή

Noun

συγγραφή • (syngrafí) f (plural συγγραφές)

1. writing

Declension

Declension of συγγραφή

	singular	plural
nominative	συγγραφή •	συγγραφές •
genitive	συγγραφής •	συγγραφών •
accusative	συγγραφή •	συγγραφές •
vocative	συγγραφή •	συγγραφές •

Related terms

• σύγγραμμα n (sýngramma)
• συγγραφέας m or f (syngraféas, “writer”)
• συγγράφω (syngráfo)
• συγγραφικός (syngrafikós)

• and see: γράφω (gráfo, “to write”)

Further reading

• συγγραφή, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language