συμμετρικός

Ancient Greek

Etymology

From σύμμετρος (súmmetros) +‎ -ῐκός (-ikós, adjective suffix).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /sym.me.triˈkos/ → /si.me.triˈkos/

• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /sym.me.triˈkos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /sym.me.triˈkos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /sym.me.triˈkos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /si.me.triˈkos/

Adjective

συμμετρῐκός • (summetrikós) m (feminine συμμετρῐκή, neuter συμμετρῐκόν); first/second declension (Koine)

1. of moderate size

Inflection

First and second declension of συμμετρῐκός; συμμετρῐκή; συμμετρῐκόν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		συμμετρῐκός summetrikós	συμμετρῐκή summetrikḗ	συμμετρῐκόν summetrikón		συμμετρῐκώ summetrikṓ	συμμετρῐκᾱ́ summetrikā́	συμμετρῐκώ summetrikṓ		συμμετρῐκοί summetrikoí	συμμετρῐκαί summetrikaí	συμμετρῐκᾰ́ summetriká
Genitive		συμμετρῐκοῦ summetrikoû	συμμετρῐκῆς summetrikês	συμμετρῐκοῦ summetrikoû		συμμετρῐκοῖν summetrikoîn	συμμετρῐκαῖν summetrikaîn	συμμετρῐκοῖν summetrikoîn		συμμετρῐκῶν summetrikôn	συμμετρῐκῶν summetrikôn	συμμετρῐκῶν summetrikôn
Dative		συμμετρῐκῷ summetrikôi	συμμετρῐκῇ summetrikêi	συμμετρῐκῷ summetrikôi		συμμετρῐκοῖν summetrikoîn	συμμετρῐκαῖν summetrikaîn	συμμετρῐκοῖν summetrikoîn		συμμετρῐκοῖς summetrikoîs	συμμετρῐκαῖς summetrikaîs	συμμετρῐκοῖς summetrikoîs
Accusative		συμμετρῐκόν summetrikón	συμμετρῐκήν summetrikḗn	συμμετρῐκόν summetrikón		συμμετρῐκώ summetrikṓ	συμμετρῐκᾱ́ summetrikā́	συμμετρῐκώ summetrikṓ		συμμετρῐκούς summetrikoús	συμμετρῐκᾱ́ς summetrikā́s	συμμετρῐκᾰ́ summetriká
Vocative		συμμετρῐκέ summetriké	συμμετρῐκή summetrikḗ	συμμετρῐκόν summetrikón		συμμετρῐκώ summetrikṓ	συμμετρῐκᾱ́ summetrikā́	συμμετρῐκώ summetrikṓ		συμμετρῐκοί summetrikoí	συμμετρῐκαί summetrikaí	συμμετρῐκᾰ́ summetriká
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Related terms

• συμ- (sum-)
• μετρικός (metrikós)

• and see: μέτρον n (métron)

Further reading

• “συμμετρικός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press

Greek

Etymology

Learned borrowing from French symétrique, from symétr(ie) < Ancient Greek συμμετρ(ία) f (summetr(ía)) + -ique < -ικός (-ikós) A different sense for the Hellenistic συμμετρικός (summetrikós, “of moderate size”).

Pronunciation

• IPA^(key): /si.me.tɾiˈkos/
• Hyphenation: συμ‧με‧τρι‧κός

Adjective

συμμετρικός • (symmetrikós) m (feminine συμμετρική, neuter συμμετρικό)

1. symmetrical, symmetric, regular

Declension

Declension of συμμετρικός

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	συμμετρικός •	συμμετρική •	συμμετρικό •	συμμετρικοί •	συμμετρικές •	συμμετρικά •
genitive	συμμετρικού •	συμμετρικής •	συμμετρικού •	συμμετρικών •	συμμετρικών •	συμμετρικών •
accusative	συμμετρικό •	συμμετρική •	συμμετρικό •	συμμετρικούς •	συμμετρικές •	συμμετρικά •
vocative	συμμετρικέ •	συμμετρική •	συμμετρικό •	συμμετρικοί •	συμμετρικές •	συμμετρικά •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο συμμετρικός, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο συμμετρικός, etc.)

Related terms

• συμ- (sym-), συν- (syn-)
• μετρικός (metrikós, “metric”)

• and see: σύμμετρος (sýmmetros)