закінчитися

Ukrainian

edit

Etymology

edit

From закі́нчи́ти (zakínčýty) +‎ -ся (-sja). Compare Russian зако́нчиться (zakónčitʹsja), Belarusian зако́нчыцца (zakónčycca), Polish zakończyć się.

Pronunciation

edit
  • закі́нчитися: IPA(key): [zɐˈkʲint͡ʃetesʲɐ]
  • закінчи́тися: IPA(key): [zɐkʲinˈt͡ʃɪtesʲɐ]
  • Audio; закінчи́тися (zakinčýtysja):(file)

Verb

edit

закі́нчитися or закінчи́тися (zakínčytysja or zakinčýtysjapf (imperfective закі́нчуватися)

  1. to end, to come to an end, to be over, to conclude, to terminate
  2. to end, to end up, to result (with/in: + instrumental case)
  3. to expire, to run out, to be up
  4. passive of закі́нчити pf (zakínčyty)

Conjugation

edit

Synonyms

edit

Further reading

edit