копие
Bulgarian edit
Etymology 1 edit
From Proto-Slavic *kopьje (“stabber”), originally a substantivation of a deverbal adjective from копа́я (kopája, “to dig”) + -ие (-ie).
Pronunciation edit
Noun edit
ко́пие • (kópie) n
Declension edit
Declension of ко́пие
Alternative forms edit
References edit
- “копие¹”, in Речник на българския език [Dictionary of the Bulgarian Language] (in Bulgarian), Sofia: Bulgarian Academy of Sciences, 2014
- “копие¹”, in Речник на българския език [Dictionary of the Bulgarian Language] (in Bulgarian), Chitanka, 2010
Etymology 2 edit
Back-formation from an earlier ко́пия (kópija) (interpreted as plural), a borrowing from Italian copia (“copy”).
Pronunciation edit
Noun edit
ко́пие • (kópie) n
- copy, duplicate
- counterpart
- (by extension) imitation, counterfeit
Declension edit
Declension of ко́пие
Alternative forms edit
Related terms edit
- копи́рам (kopíram, “to copy”)
References edit
Old East Slavic edit
Etymology edit
Inherited from Proto-Slavic *kopьje (“spear”)
Pronunciation edit
- (ca. 9th CE) IPA(key): /kɔpɪˈjɛ/, /kɔpiˈjɛ/
- (ca. 11th CE) IPA(key): /kɔpʲɪˈjɛ/, /kɔpʲiˈjɛ/
- (ca. 13th CE) IPA(key): /kɔːpʲˈjɛ/, /kɔpʲiˈjɛ/
- Hyphenation: ко‧пи‧е
Noun edit
копие (kopie) n
Declension edit
Declension of копие (soft o-stem)
Singular | Dual | Plural | |
---|---|---|---|
Nominative | копие kopie |
копии kopii |
копиꙗ kopija |
Genitive | копиꙗ kopija |
копию kopiju |
копии kopii |
Dative | копию kopiju |
копиема kopiema |
копиемъ kopiemŭ |
Accusative | копие kopie |
копии kopii |
копиꙗ kopija |
Instrumental | копиимь kopiimĭ |
копиема kopiema |
копии kopii |
Locative | копии kopii |
копию kopiju |
копиихъ kopiixŭ |
Vocative | копие kopie |
копии kopii |
копиꙗ kopija |