пазначаць

Belarusian

Etymology

From пазна́чыць pf (paznáčycʹ) +‎ -а́ць (-ácʹ).

Pronunciation

• IPA^(key): [paznaˈt͡ʂat͡sʲ]

Verb

пазнача́ць • (paznačácʹ) impf (perfective пазна́чыць)

1. to mark
2. to designate, to indicate

Conjugation

Conjugation of пазнача́ць (class 1a, imperfective, transitive)

For declension of participles, see their entries. Adverbial participles are indeclinable.

imperfective aspect
infinitive	пазнача́ць paznačácʹ
participles	present tense	past tense
active	—	—
passive	—	—
adverbial	пазнача́ючы paznačájučy	пазнача́ўшы paznačáŭšy
	present tense	future tense
1st singular я	пазнача́ю paznačáju	бу́ду пазнача́ць búdu paznačácʹ
2nd singular ты	пазнача́еш paznačáješ	бу́дзеш пазнача́ць búdzješ paznačácʹ
3rd singular ён / яна́ / яно́	пазнача́е paznačáje	бу́дзе пазнача́ць búdzje paznačácʹ
1st plural мы	пазнача́ем paznačájem	бу́дзем пазнача́ць búdzjem paznačácʹ
2nd plural вы	пазнача́еце paznačájecje	бу́дзеце пазнача́ць búdzjecje paznačácʹ
3rd plural яны́	пазнача́юць paznačájucʹ	бу́дуць пазнача́ць búducʹ paznačácʹ
imperative	singular	plural
second-person	пазнача́й paznačáj	пазнача́йце paznačájcje
past tense	singular	plural мы / вы / яны́
masculine я / ты / ён	пазнача́ў paznačáŭ	пазнача́лі paznačáli
feminine я / ты / яна́	пазнача́ла paznačála
neuter яно́	пазнача́ла paznačála

Derived terms

• пазначэ́нне n (paznačénnje)
• пазнача́цца impf (paznačácca)

References

• “пазначаць” in Belarusian–Russian dictionaries and Belarusian dictionaries at slounik.org