ҡолаҡ

Bashkir

Ҡолаҡ

Ҡояштың ҡолағы (sense 2)

Гитараның ҡолаҡтары (sense 3)

Etymology

From Proto-Turkic *kulkak (“ear”).

Cognate with Old Turkic 𐰸𐰆𐰞𐰴𐰴 (qulqaq, “ear”).

Pronunciation

• IPA^(key): [qʊ̞ˈɫɑq]
• Hyphenation: ҡо‧лаҡ

Noun

ҡолаҡ • (qolaq)

1. ear, ears

   Ауыҙы ни әйткәнде ҡолағы ишетмәй.

   Awıźı ni əytkənde qolağı işetməy.

   (One's) ears do not hear what (his) mouth utters.

   Сит кешенең ҡолағына ят булып ишетелгән атамалар шул төбәктә тыуып үҫкәндәр өсөн ҙур мәғәнәгә эйә.

   Sit keşeneñ qolağına yat bulıp işetelgən atamalar şul töbəktə tıwıp üśkəndər ösön źur məğənəgə eyə.

   The place names that sound strange to a foreigner's ears, have a deep meaning for those who were born and grew up in that region.

2. hearing, ability to hear
3. (astronomy) halo
4. (music) A string pin, a tuning peg in a stringed instrument

Declension

Declension of ҡолаҡ (qolaq)

	singular	plural
absolute	ҡолаҡ (qolaq)	ҡолаҡтар (qolaqtar)
definite genitive	ҡолаҡтың (qolaqtıñ)	ҡолаҡтарҙың (qolaqtarźıñ)
dative	ҡолаҡҡа (qolaqqa)	ҡолаҡтарға (qolaqtarğa)
definite accusative	ҡолаҡты (qolaqtı)	ҡолаҡтарҙы (qolaqtarźı)
locative	ҡолаҡта (qolaqta)	ҡолаҡтарҙа (qolaqtarźa)
ablative	ҡолаҡтан (qolaqtan)	ҡолаҡтарҙан (qolaqtarźan)