Armenian

edit

Etymology

edit

From Old Armenian լուտալ (lutal), infinitive of լուտամ (lutam); see it for more.

Pronunciation

edit

Verb

edit

լուտալ (lutal)

  1. to scold, to reproach, to abuse, to imprecate

Declension

edit

Conjugation

edit
declension of the nominalized infinitive, u-type, inanimate (Eastern Armenian)
singular (singulare tantum)
nominative լուտալ (lutal)
dative լուտալու (lutalu)
ablative լուտալուց (lutalucʻ)
instrumental լուտալով (lutalov)
locative լուտալում (lutalum)
definite forms
nominative լուտալը/լուտալն (lutalə/lutaln)
dative լուտալուն (lutalun)
1st person possessive forms (my)
nominative լուտալս (lutals)
dative լուտալուս (lutalus)
ablative լուտալուցս (lutalucʻs)
instrumental լուտալովս (lutalovs)
locative լուտալումս (lutalums)
2nd person possessive forms (your)
nominative լուտալդ (lutald)
dative լուտալուդ (lutalud)
ablative լուտալուցդ (lutalucʻd)
instrumental լուտալովդ (lutalovd)
locative լուտալումդ (lutalumd)

Old Armenian

edit

Verb

edit

լուտալ (lutal)

  1. infinitive of լուտամ (lutam)

Declension

edit