մածանիմ

Old Armenian

Alternative forms

• մածնում (macnum)

Etymology

From մած (mac) +‎ -ան- (-an-).

Verb

մածանիմ • (macanim)  (aorist indicative մածայ)

1. (intransitive) to be glued, to stick or cling to, to adhere
2. (intransitive) to curdle, to coagulate, to clot, to congeal
3. (intransitive) to join, to unite (also of a man and woman)

Conjugation

mediopassive

infinitive		մածանել, մածանիլ* (macanel, macanil*)		participle	մածեալ (maceal)
causative		մածուցանեմ (macucʻanem)		aorist stem	մած- (mac-)
person		singular			plural
		1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
indicative		ես	դու	նա	մեք	դուք	նոքա
	present	մածանիմ (macanim)	մածանիս (macanis)	մածանի (macani)	մածանիմք (macanimkʻ)	մածանիք (macanikʻ)	մածանին (macanin)
	imperfect	մածանէի (macanēi)	մածանէիր (macanēir)	մածանէր, մածանիւր (macanēr, macaniwr)	մածանէաք (macanēakʻ)	մածանէիք (macanēikʻ)	մածանէին (macanēin)
	aorist	մածայ (macay)	մածար (macar)	մածաւ (macaw)	մածաք (macakʻ)	մածայք (macaykʻ)	մածան (macan)
subjunctive		ես	դու	նա	մեք	դուք	նոքա
	present	մածանիցիմ (macanicʻim)	մածանիցիս (macanicʻis)	մածանիցի (macanicʻi)	մածանիցիմք (macanicʻimkʻ)	մածանիցիք (macanicʻikʻ)	մածանիցին (macanicʻin)
	aorist	մածայց (macaycʻ)	մածցիս (maccʻis)	մածցի (maccʻi)	մածցուք (maccʻukʻ)	մածջիք (macǰikʻ)	մածցին (maccʻin)
imperatives		—	(դու)	—	—	(դուք)	—
	imperative	—	մածի՛ր (macír)	—	—	մածարո՛ւք (macarúkʻ)	—
	cohortative	—	մածջի՛ր (macǰír)	—	—	մածջի՛ք (macǰíkʻ)	—
	prohibitive	—	մի՛ մածանիր (mí macanir)	—	—	մի՛ մածանիք (mí macanikʻ)	—
*post-classical

Descendants

• Armenian: մածնել (macnel), մածվել (macvel)

References

• Petrosean, Matatʻeay (1879) “մածանիմ”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
• Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “մածանիմ”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy