See also: رين, زين, رین, and ر ي ن

Ottoman Turkish edit

Etymology edit

Borrowed from Persian زین (zin, saddle), itself from Middle Persian [script needed] (zyn' /⁠zēn⁠/, saddle).

Noun edit

زین (zin)

  1. saddle, a seat for a rider placed on the back of a horse or other animal
    Synonyms: ایر (eyer), سرج (serc)

Derived terms edit

Descendants edit

  • Turkish: zin

Further reading edit

Persian edit

 
Persian Wikipedia has an article on:
Wikipedia fa

Etymology edit

Inherited from Middle Persian [script needed] (zyn' /⁠zēn⁠/, saddle), originally meaning something to make ready or fitted, armament, harness, Old Armenian զէն (zēn).

Pronunciation edit

 

Readings
Classical reading? zīn
Dari reading? zīn
Iranian reading? zin
Tajik reading? zin

Noun edit

Dari زین
Iranian Persian
Tajik зин

زین (zin)

  1. saddle

Descendants edit

References edit

  • Cheung, Johnny (2007) Etymological Dictionary of the Iranian Verb (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 2), Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 323
  • MacKenzie, D. N. (1971) “²zēn”, in A concise Pahlavi dictionary, London, New York, Toronto: Oxford University Press, page 99
  • Vullers, Johann August (1856–1864) “زین”, in Lexicon Persico-Latinum etymologicum cum linguis maxime cognatis Sanscrita et Zendica et Pehlevica comparatum, e lexicis persice scriptis Borhâni Qâtiu, Haft Qulzum et Bahâri agam et persico-turcico Farhangi-Shuûrî confectum, adhibitis etiam Castelli, Meninski, Richardson et aliorum operibus et auctoritate scriptorum Persicorum adauctum[6] (in Latin), volume II, Gießen: J. Ricker, page 172