अधमर्ण

Hindi

edit

Etymology

edit

Borrowed from Sanskrit अधमर्ण (adhamarṇa), from अधम (adhama, lowest, worst, very low, very vile) +‎ ऋण (ṛṇa, debt).

Pronunciation

edit

Noun

edit

अधमर्ण (adhmarṇm

  1. a debtor, borrower
    Synonyms: ऋणी (ŕṇī), क़र्ज़दार (qarzdār), धर्ता (dhartā)

Declension

edit

References

edit

Sanskrit

edit

Alternative forms

edit

Alternative scripts

edit

Etymology

edit

From अधम (adhama, lowest, worst, very low, very vile) +‎ ऋण (ṛṇa, debt).

Pronunciation

edit

Noun

edit

अधमर्ण (adhamarṇa) stemm

  1. one reduced to inferiority by incurring debt; a debtor
    Synonym: ऋणिन् (ṛṇin)
    Antonyms: उत्तमर्ण (uttamarṇa), अर्णिन् (arṇin)
    • 2024 July 6, Nityānanda Miśra, YouTube[1] (Community post), archived from the original on 8 July 2024:
      यूट्यूबइत्यत्र मम लक्षस्यानुग्राहकाणामधमर्णोऽस्मिभवद्भ्यः सर्वेभ्यो धन्यवादः
      ‘yūṭyūba’ityatra mama lakṣasyānugrāhakāṇāmadhamarṇoʼsmi. bhavadbhyaḥ sarvebhyo dhanyavādaḥ.
      I am indebted to have 100,000 subscribers on YouTube. Thanks to all of you.
      (literally, “I am a debtor of my 100,000 subscribers on YouTube. Thanks to all of you.”)
    • c. 200 BCE – 200 CE, Manusmṛti 8.47:
      अधमर्णार्थसिद्ध्यर्थम् उत्तमर्णेन चोदितः ।
      दापयेद्धनिकस्यार्थम् अधमर्णाद्विभावितम् ॥
      adhamarṇārthasiddhyartham uttamarṇena coditaḥ.
      dāpayeddhanikasyārtham adhamarṇādvibhāvitam.
      • Translation by Georg Bühler
        When a creditor sues (before the king) for the recovery of money from a debtor, let him make the debtor pay the sum which the creditor proves (to be due).
    • c. 1675, Paramānanda, Śivabhārata 23.70:
      शरैः शिवानीकचरप्रयुक्तैर्निपेतुषा शैलजुषा जनेन ।
      मन्येऽधमर्णप्रतिमेन भर्त्रे प्रत्यर्पितोऽभूदशितो धनौघः ॥
      śaraiḥ śivānīkacaraprayuktairnipetuṣā śailajuṣā janena.
      manyeʼdhamarṇapratimena bhartre pratyarpitoʼbhūdaśito dhanaughaḥ.

Declension

edit
Masculine a-stem declension of अधमर्ण (adhamarṇa)
Singular Dual Plural
Nominative अधमर्णः
adhamarṇaḥ
अधमर्णौ / अधमर्णा¹
adhamarṇau / adhamarṇā¹
अधमर्णाः / अधमर्णासः¹
adhamarṇāḥ / adhamarṇāsaḥ¹
Vocative अधमर्ण
adhamarṇa
अधमर्णौ / अधमर्णा¹
adhamarṇau / adhamarṇā¹
अधमर्णाः / अधमर्णासः¹
adhamarṇāḥ / adhamarṇāsaḥ¹
Accusative अधमर्णम्
adhamarṇam
अधमर्णौ / अधमर्णा¹
adhamarṇau / adhamarṇā¹
अधमर्णान्
adhamarṇān
Instrumental अधमर्णेन
adhamarṇena
अधमर्णाभ्याम्
adhamarṇābhyām
अधमर्णैः / अधमर्णेभिः¹
adhamarṇaiḥ / adhamarṇebhiḥ¹
Dative अधमर्णाय
adhamarṇāya
अधमर्णाभ्याम्
adhamarṇābhyām
अधमर्णेभ्यः
adhamarṇebhyaḥ
Ablative अधमर्णात्
adhamarṇāt
अधमर्णाभ्याम्
adhamarṇābhyām
अधमर्णेभ्यः
adhamarṇebhyaḥ
Genitive अधमर्णस्य
adhamarṇasya
अधमर्णयोः
adhamarṇayoḥ
अधमर्णानाम्
adhamarṇānām
Locative अधमर्णे
adhamarṇe
अधमर्णयोः
adhamarṇayoḥ
अधमर्णेषु
adhamarṇeṣu
Notes
  • ¹Vedic

Derived terms

edit

Descendants

edit

References

edit