มารวิชัย

Thai

Etymology

From มาร (maan, “Māra”) +‎ วิชัย (wí-chai, “victory”); literally "victory over Māra".

Pronunciation

Orthographic		มารวิชัย m ā r w i d͡ʑ ạ y
Phonemic		มา-ระ-วิ-ไช m ā – r a – w i – ai d͡ʑ	มาน-วิ-ไช m ā n – w i – ai d͡ʑ
Romanization	Paiboon	maa-rá-wí-chai	maan-wí-chai
	Royal Institute	ma-ra-wi-chai	man-wi-chai
(standard) IPA(key)		/maː˧.ra˦˥.wi˦˥.t͡ɕʰaj˧/(R)	/maːn˧.wi˦˥.t͡ɕʰaj˧/(R)

Proper noun

มารวิชัย • (maa-rá-wí-chai)

1. (Buddhist mythology) the event during the life of Gautama Buddha, in which he overcame the Māra and attained enlightenment.

Noun

มารวิชัย • (maa-rá-wí-chai)

1. (Buddhism) Bhumisparsha: representation of this event, depicting the Buddha sitting in a meditation position with his left hand resting upon the lap with the palm facing upwards, and the right hand resting the palm down upon the right knee with the fingers pointing towards the earth.

Synonyms

• ชนะมาร
• สะดุ้งมาร