แพ้

Thai

Etymology

From Proto-Tai *beːꟲ (“to defeat; to be defeated”). Cognate with Northern Thai ᨻᩯ᩶, Khün ᨻᩯ᩶, Lao ແພ້ (phǣ), Lü ᦶᦗᧉ (pae²), Shan ပေႉ (pḛ̂e).

Pronunciation

Orthographic/Phonemic		แพ้ æ b ˆ
Romanization	Paiboon	pɛ́ɛ
	Royal Institute	phae
(standard) IPA(key)		/pʰɛː˦˥/(R)

Verb

แพ้ • (pɛ́ɛ) (abstract noun การแพ้ or ความแพ้)

1. (archaic) to defeat; to overcome; to win.
2. to be defeated; to lose; to be overcome.
3. to be allergic (to); to have an allergy (to).
4. (slang) to be unable to stand, bear, or handle.

   แพ้ความน่ารัก

   pɛ́ɛ kwaam-nâa-rák

   can't stand [someone's] cuteness

Derived terms

• ขี้แพ้ (kîi-pɛ́ɛ)
• น้ำน้อยแพ้ไฟ
• พ่ายแพ้ (pâai-pɛ́ɛ)
• แพ้ท้อง
• แพ้ทาง
• แพ้เป็นพระ ชนะเป็นมาร
• แพ้พ่าย (pɛ́ɛ-pâai)
• ภูมิแพ้ (puum-pɛ́ɛ)