aanbesterven

Dutch

Etymology

From Middle Dutch aenbesterven. Equivalent to aan +‎ besterven.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈaːn.bəˌstɛr.və(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: aan‧be‧ster‧ven

Verb

aanbesterven

1. (intransitive, with the recipient as the indirect object, formal) to be inherited, to be transferred due to death

   Synonym: aanversterven

Inflection

Conjugation of aanbesterven (strong class 3+7, prefixed, separable)
infinitive	aanbesterven
past singular	bestierf aan
past participle	aanbestorven
infinitive	aanbesterven
gerund	aanbesterven n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	besterf aan	bestierf aan	aanbesterf	aanbestierf
2nd person sing. (jij)	besterft aan, besterf aan2	bestierf aan	aanbesterft	aanbestierf
2nd person sing. (u)	besterft aan	bestierf aan	aanbesterft	aanbestierf
2nd person sing. (gij)	besterft aan	bestierft aan	aanbesterft	aanbestierft
3rd person singular	besterft aan	bestierf aan	aanbesterft	aanbestierf
plural	besterven aan	bestierven aan	aanbesterven	aanbestierven
subjunctive sing.1	besterve aan	bestierve aan	aanbesterve	aanbestierve
subjunctive plur.1	besterven aan	bestierven aan	aanbesterven	aanbestierven
imperative sing.	besterf aan
imperative plur.1	besterft aan
participles	aanbestervend	aanbestorven
1) Archaic. 2) In case of inversion.