afschrijven

Dutch

Etymology

From af +‎ schrijven (“to write”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɑfsxrɛi̯və(n)/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: af‧schrij‧ven

Verb

afschrijven

1. (transitive) to deduct (money)
2. (transitive) to amortise, to write off
3. (transitive) to write off, to consider worthless, beyond repair, total loss, to give up on

   Synonym: opgeven

4. (transitive, intransitive) to copy in writing; (Belgium) also as cheating in a test

Inflection

Inflection of afschrijven (strong class 1, separable)
infinitive	afschrijven
past singular	schreef af
past participle	afgeschreven
infinitive	afschrijven
gerund	afschrijven n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	schrijf af	schreef af	afschrijf	afschreef
2nd person sing. (jij)	schrijft af	schreef af	afschrijft	afschreef
2nd person sing. (u)	schrijft af	schreef af	afschrijft	afschreef
2nd person sing. (gij)	schrijft af	schreeft af	afschrijft	afschreeft
3rd person singular	schrijft af	schreef af	afschrijft	afschreef
plural	schrijven af	schreven af	afschrijven	afschreven
subjunctive sing.1	schrijve af	schreve af	afschrijve	afschreve
subjunctive plur.1	schrijven af	schreven af	afschrijven	afschreven
imperative sing.	schrijf af
imperative plur.1	schrijft af
participles	afschrijvend	afgeschreven
1) Archaic.

Derived terms

• afschrijver
• afschrijving