See also: arfą

Azerbaijani

edit

Etymology

edit

Borrowed from Russian а́рфа (árfa), ultimately from German Harfe.

Pronunciation

edit
  • IPA(key): [ˈɑrfɑ]
  • Hyphenation: ar‧fa

Noun

edit

arfa (definite accusative arfanı, plural arfalar)

  1. harp

Declension

edit
    Declension of arfa
singular plural
nominative arfa
arfalar
definite accusative arfanı
arfaları
dative arfaya
arfalara
locative arfada
arfalarda
ablative arfadan
arfalardan
definite genitive arfanın
arfaların
    Possessive forms of arfa
nominative
singular plural
mənim (my) arfam arfalarım
sənin (your) arfan arfaların
onun (his/her/its) arfası arfaları
bizim (our) arfamız arfalarımız
sizin (your) arfanız arfalarınız
onların (their) arfası or arfaları arfaları
accusative
singular plural
mənim (my) arfamı arfalarımı
sənin (your) arfanı arfalarını
onun (his/her/its) arfasını arfalarını
bizim (our) arfamızı arfalarımızı
sizin (your) arfanızı arfalarınızı
onların (their) arfasını or arfalarını arfalarını
dative
singular plural
mənim (my) arfama arfalarıma
sənin (your) arfana arfalarına
onun (his/her/its) arfasına arfalarına
bizim (our) arfamıza arfalarımıza
sizin (your) arfanıza arfalarınıza
onların (their) arfasına or arfalarına arfalarına
locative
singular plural
mənim (my) arfamda arfalarımda
sənin (your) arfanda arfalarında
onun (his/her/its) arfasında arfalarında
bizim (our) arfamızda arfalarımızda
sizin (your) arfanızda arfalarınızda
onların (their) arfasında or arfalarında arfalarında
ablative
singular plural
mənim (my) arfamdan arfalarımdan
sənin (your) arfandan arfalarından
onun (his/her/its) arfasından arfalarından
bizim (our) arfamızdan arfalarımızdan
sizin (your) arfanızdan arfalarınızdan
onların (their) arfasından or arfalarından arfalarından
genitive
singular plural
mənim (my) arfamın arfalarımın
sənin (your) arfanın arfalarının
onun (his/her/its) arfasının arfalarının
bizim (our) arfamızın arfalarımızın
sizin (your) arfanızın arfalarınızın
onların (their) arfasının or arfalarının arfalarının

Further reading

edit
  • arfa” in Obastan.com.
  1. harp

Galician

edit

Verb

edit

arfa

  1. inflection of arfar:
    1. third-person singular present indicative
    2. second-person singular imperative

Icelandic

edit

Noun

edit

arfa

  1. indefinite accusative singular of arfi
  2. indefinite dative singular of arfi
  3. indefinite genitive singular of arfi
  4. indefinite accusative plural of arfi
  5. indefinite genitive plural of arfi

Kashubian

edit

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /ˈarfa/
  • Rhymes: -arfa
  • Syllabification: ar‧fa

Noun

edit

arfa f

  1. Alternative form of harfa.

Declension

edit

Derived terms

edit
verbs

Further reading

edit
  • Eùgeniusz Gòłąbk (2011) “arfa”, in Słownik Polsko-Kaszubski / Słowôrz Pòlskò-Kaszëbsczi[2]
  • (h)arfa”, in Internetowi Słowôrz Kaszëbsczégò Jãzëka [Internet Dictionary of the Kashubian Language], Fundacja Kaszuby, 2022

Latvian

edit
 
Latvian Wikipedia has an article on:
Wikipedia lv

Etymology

edit

From German Harfe.

Noun

edit

arfa f (4th declension)

  1. harp

Declension

edit

Lithuanian

edit
 arfa on Lithuanian Wikipedia
 
Arfa

Etymology

edit

From German Harfe.

Noun

edit

árfa f (plural árfos) stress pattern 1 [1]

  1. harp
    pedalinė arfapedal harp

Declension

edit

Derived terms

edit

See also

edit

References

edit
  1. ^ “arfa” in Balčikonis, Juozas et al. (1954), Dabartinės lietuvių kalbos žodynas. Vilnius: Valstybinė politinės ir mokslinės literatūros leidykla.

Further reading

edit
  • arfa”, in Lietuvių kalbos žodynas [Dictionary of the Lithuanian language], lkz.lt, 1941–2024
  • arfa”, in Dabartinės lietuvių kalbos žodynas [Dictionary of contemporary Lithuanian], ekalba.lt, 1954–2024

Manchu

edit

Romanization

edit

arfa

  1. Romanization of ᠠᡵᡶᠠ

Old Norse

edit

Etymology

edit

From Proto-Germanic *arbijǭ, feminine form of masculine *arbijô, whence arfi. Cognate with Gothic 𐌰𐍂𐌱𐌾𐍉 (arbjō, heiress), feminine form of Gothic 𐌰𐍂𐌱𐌾𐌰 (arbja, heir). The loss of -j- in words of this class is common but not universal; see goði ((pagan) priest, chieftain) with feminine form gyðja (priestess; goddess).

Pronunciation

edit
  This entry needs an audio pronunciation. If you are a native speaker with a microphone, please record this word. The recorded pronunciation will appear here when it's ready.

Noun

edit

arfa f (genitive ǫrfu, plural ǫrfur)

  1. heiress

Usage notes

edit

This noun is rarely used; arfi m (heir), may be used instead.

Declension

edit

Coordinate terms

edit
  • arfi m (heir)
edit
  • arfr m (inheritance, patrimony)
  • erfð f (inheritance, inherting)
  • erfi n (wake, funeral/inheritance feast)

Descendants

edit
  • Icelandic: arfa

References

edit
  • arfa”, in Geir T. Zoëga (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press

Old Polish

edit

Etymology

edit

Borrowed from Middle High German harpfe, from Old High German harfa, from Proto-West Germanic *harpā.[1][2][3][4] First attested in 1450.

Pronunciation

edit
  • IPA(key): (10th–15th CE) /arfa/
  • IPA(key): (15th CE) /arfa/

Noun

edit

arfa f

  1. (music) harp
    • 1450, Piotr z Uścia, Rozariusz kapitulny, Ujście: Archiwum i Biblioteki Krakowskiej Kapituły Katedralnej, sygn. Ms 224, page 93r:
      Figellina est arcus musicalis ludi sc. figella proprie arpha
      [Figellina est arcus musicalis ludi sc. figella proprie arfa]

Descendants

edit

References

edit
  1. ^ Bańkowski, Andrzej (2000) “arfa”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
  2. ^ Sławski, Franciszek (1958-1965) “arfa”, in Jan Safarewicz, Andrzej Siudut, editors, Słownik etymologiczny języka polskiego [Etymological dictionary of the Polish language] (in Polish), Kraków: Towarzystwo Miłośników Języka Polskiego
  3. ^ Mirosław Bańko, Lidia Wiśniakowska (2021) “arfa”, in Wielki słownik wyrazów obcych, →ISBN
  4. ^ Stanisław Dubisz, editor (2003), “arfa”, in Uniwersalny słownik języka polskiego [Universal dictionary of the Polish language]‎[1] (in Polish), volumes 1-4, Warsaw: Wydawnictwo Naukowe PWN SA, →ISBN

Polish

edit
 
arfa (1.1)

Etymology

edit

Inherited from Old Polish arfa.

Pronunciation

edit

Noun

edit

arfa f

  1. sifter
    Synonym: przesiewacz
  2. (music) Obsolete form of harfa..

Declension

edit

Derived terms

edit
verbs

Further reading

edit
  • arfa in Polish dictionaries at PWN
  • Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “arfa”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
  • Krystyna Siekierska (07.07.2022) “ARFA”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
  • Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “arfa”, in Słownik języka polskiego
  • Aleksander Zdanowicz (1861) “arfa”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
  • J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “arfa”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 1, Warsaw, page 56

Portuguese

edit

Verb

edit

arfa

  1. inflection of arfar:
    1. third-person singular present indicative
    2. second-person singular imperative

Salar

edit

Etymology

edit

From Proto-Turkic *arpa

Pronunciation

edit

Noun

edit

arfa

  1. barley

References

edit
  • 林莲云 [Lin Lianyun] (1985) “arfa”, in 撒拉语简志 [A Brief History of Salar]‎[3], Beijing: 民族出版社: 琴書店, →OCLC, page 4
  • Ma, Chengjun, Han, Lianye, Ma, Weisheng (December 2010) “arfa”, in 米娜瓦尔 艾比布拉 (Minavar Abibra), editor, 撒维汉词典 (Sāwéihàncídiǎn) [Salar-Uyghur-Chinese dictionary] (in Chinese), 1st edition, Beijing, →ISBN, page 17

Silesian

edit

Etymology

edit

Inherited from Old Polish arfa.

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /ˈarfa/
  • Rhymes: -arfa
  • Syllabification: ar‧fa

Noun

edit

arfa f

  1. (music) harp

Further reading

edit

Turkmen

edit

Etymology 1

edit

From Proto-Turkic *arpa, medial p changed to f in Yomut dialect.

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /ɑɾˈfɑ/ (nominative)
  • IPA(key): /ɑɾˈfɑː/ (dative)
  • Rhymes: , -ɑː
  • Hyphenation: ar‧fa

Noun

edit

arfa (definite accusative arfany, plural arfalar)

  1. (Yomut) barley
Declension
edit

Etymology 2

edit

From Russian а́рфа (árfa), ultimately from German Harfe.

Pronunciation

edit

Noun

edit

arfa (definite accusative arfany, plural arfalar)

  1. harp
    Men arfa çalýaryn.I play the harp.
Declension
edit

Further reading

edit
  • arfa” in Enedilim.com
  • arfa” in Webonary.org