From auto- + nominare + -si.
autonominàrsi (first-person singular present mi autonòmino, first-person singular past historic mi autonominài, past participle autonominàto)
- to appoint oneself; be self-appointed
infinitive
|
autonominàrsi
|
auxiliary verb
|
èssere
|
gerund
|
autonominàndosi
|
present participle
|
autonominànte
|
past participle
|
autonominàto
|
person
|
singular
|
plural
|
first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
indicative
|
io
|
tu
|
lui/lei, esso/essa
|
noi
|
voi
|
loro, essi/esse
|
present
|
mi autonòmino
|
ti autonòmini
|
si autonòmina
|
ci autonominiàmo
|
vi autonominàte
|
si autonòminano
|
imperfect
|
mi autonominàvo
|
ti autonominàvi
|
si autonominàva
|
ci autonominavàmo
|
vi autonominavàte
|
si autonominàvano
|
past historic
|
mi autonominài
|
ti autonominàsti
|
si autonominò
|
ci autonominàmmo
|
vi autonominàste
|
si autonominàrono
|
future
|
mi autonominerò
|
ti autonominerài
|
si autonominerà
|
ci autonominerémo
|
vi autonomineréte
|
si autonominerànno
|
conditional
|
io
|
tu
|
lui/lei, esso/essa
|
noi
|
voi
|
loro, essi/esse
|
present
|
mi autonominerèi
|
ti autonominerésti
|
si autonominerèbbe, si autonominerébbe
|
ci autonominerémmo
|
vi autonomineréste
|
si autonominerèbbero, si autonominerébbero
|
subjunctive
|
che io
|
che tu
|
che lui/che lei, che esso/che essa
|
che noi
|
che voi
|
che loro, che essi/che esse
|
present
|
mi autonòmini
|
ti autonòmini
|
si autonòmini
|
ci autonominiàmo
|
vi autonominiàte
|
si autonòminino
|
imperfect
|
mi autonominàssi
|
ti autonominàssi
|
si autonominàsse
|
ci autonominàssimo
|
vi autonominàste
|
si autonominàssero
|
imperative
|
—
|
tu
|
Lei
|
noi
|
voi
|
Loro
|
|
autonòminati
|
si autonòmini
|
autonominiàmoci
|
autonominàtevi
|
si autonòminino
|
negative imperative
|
|
non autonominàrti, non ti autonominàre
|
non si autonòmini
|
non autonominiàmoci, non ci autonominiàmo
|
non autonominàtevi, non vi autonominàte
|
non si autonòminino
|