bąknąć

Polish edit

From bąkać +‎ -nąć.

bąknąć pf (imperfective bąkać)

(transitive, colloquial) to mutter (to utter words, especially complaints or angry expressions, indistinctly or with a low voice and lips partly closed)
Synonym: zamamrotać

bąknąć pod nosem ― to mutter under one's breath
(intransitive, colloquial) to hint [+ o (locative) = at something] (to imply without a direct statement)
Synonyms: napomknąć, przebąknąć
(intransitive, of some birds) to buzz (to sing and sound like an insect)

Conjugation of bąknąć pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		bąknąć
future tense	1^st	bąknę			bąkniemy
	2^nd	bąkniesz			bąkniecie
	3^rd	bąknie			bąkną
	impersonal	bąknie się
past tense	1^st	bąknąłem, -(e)m bąknął	bąknęłam, -(e)m bąknęła	bąknęłom, -(e)m bąknęło	bąknęliśmy, -(e)śmy bąknęli	bąknęłyśmy, -(e)śmy bąknęły
	2^nd	bąknąłeś, -(e)ś bąknął	bąknęłaś, -(e)ś bąknęła	bąknęłoś, -(e)ś bąknęło	bąknęliście, -(e)ście bąknęli	bąknęłyście, -(e)ście bąknęły
	3^rd	bąknął	bąknęła	bąknęło	bąknęli	bąknęły
	impersonal	bąknięto
conditional	1^st	bąknąłbym, bym bąknął	bąknęłabym, bym bąknęła	bąknęłobym, bym bąknęło	bąknęlibyśmy, byśmy bąknęli	bąknęłybyśmy, byśmy bąknęły
	2^nd	bąknąłbyś, byś bąknął	bąknęłabyś, byś bąknęła	bąknęłobyś, byś bąknęło	bąknęlibyście, byście bąknęli	bąknęłybyście, byście bąknęły
	3^rd	bąknąłby, by bąknął	bąknęłaby, by bąknęła	bąknęłoby, by bąknęło	bąknęliby, by bąknęli	bąknęłyby, by bąknęły
	impersonal	bąknięto by
imperative	1^st	niech bąknę			bąknijmy
	2^nd	bąknij			bąknijcie
	3^rd	niech bąknie			niech bąkną
passive adjectival participle		bąknięty	bąknięta	bąknięte	bąknięci	bąknięte
anterior adverbial participle		bąknąwszy
verbal noun		bąknięcie

verbs

adjective

nouns