Polish edit

Etymology edit

From bekać +‎ -nąć.

Pronunciation edit

  • IPA(key): /ˈbɛk.nɔɲt͡ɕ/
  • (file)
  • Rhymes: -ɛknɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: bek‧nąć

Verb edit

beknąć pf (imperfective bekać)

  1. (intransitive, colloquial) to burp (emit a burp), to belch

Conjugation edit

Conjugation of beknąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive beknąć
future tense 1st beknę bekniemy
2nd bekniesz bekniecie
3rd beknie bekną
impersonal beknie się
past tense 1st beknąłem,
-(e)m beknął
beknęłam,
-(e)m beknęła
beknęłom,
-(e)m beknęło
beknęliśmy,
-(e)śmy beknęli
beknęłyśmy,
-(e)śmy beknęły
2nd beknąłeś,
-(e)ś beknął
beknęłaś,
-(e)ś beknęła
beknęłoś,
-(e)ś beknęło
beknęliście,
-(e)ście beknęli
beknęłyście,
-(e)ście beknęły
3rd beknął beknęła beknęło beknęli beknęły
impersonal beknięto
conditional 1st beknąłbym,
bym beknął
beknęłabym,
bym beknęła
beknęłobym,
bym beknęło
beknęlibyśmy,
byśmy beknęli
beknęłybyśmy,
byśmy beknęły
2nd beknąłbyś,
byś beknął
beknęłabyś,
byś beknęła
beknęłobyś,
byś beknęło
beknęlibyście,
byście beknęli
beknęłybyście,
byście beknęły
3rd beknąłby,
by beknął
beknęłaby,
by beknęła
beknęłoby,
by beknęło
beknęliby,
by beknęli
beknęłyby,
by beknęły
impersonal beknięto by
imperative 1st niech beknę beknijmy
2nd beknij beknijcie
3rd niech beknie niech bekną
anterior adverbial participle beknąwszy
verbal noun beknięcie

Related terms edit

adjective
interjection
nouns
verbs

Further reading edit

  • beknąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • beknąć in Polish dictionaries at PWN