benenen
Dutch edit
Alternative forms edit
- beneenen (obsolete)
Etymology edit
Pronunciation edit
Verb edit
benenen
- (transitive, obsolete) to deny, to negate
Inflection edit
Inflection of benenen (weak, prefixed) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | benenen | |||
past singular | beneende | |||
past participle | beneend | |||
infinitive | benenen | |||
gerund | benenen n | |||
present tense | past tense | |||
1st person singular | beneen | beneende | ||
2nd person sing. (jij) | beneent | beneende | ||
2nd person sing. (u) | beneent | beneende | ||
2nd person sing. (gij) | beneent | beneende | ||
3rd person singular | beneent | beneende | ||
plural | benenen | beneenden | ||
subjunctive sing.1 | benene | beneende | ||
subjunctive plur.1 | benenen | beneenden | ||
imperative sing. | beneen | |||
imperative plur.1 | beneent | |||
participles | benenend | beneend | ||
1) Archaic. |