boelen

Dutch

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈbu.lə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: boe‧len
• Rhymes: -ulən

Etymology 1

Related to boeleren.

Verb

boelen

1. (Suriname, derogatory) to have anal sex
2. (intransitive, Suriname, derogatory) to be a homosexual
   • 2013 August 1, Rappa, “Boeler”, in Parbode‎^[1]:

     ‘Ow, wat leuk’, zei ze, en toen boog zij zich naar me toe en zei fluisterend: ‘maar pas op, hij boelt; hij heeft het zelf aan een paar leerlingen gezegd.’

     ‘Oh, how nice’, she said, and then she leaned over to me and said, whispering, ‘but watch out, he's a homo; he said so himself to a few students’.

3. (obsolete) to adulterate, to have extramarital sex
   • 1897 October 12, C., "Tooneel", De Telegraaf, vol. 5, no. 1746, morning edition, page 2.

     Er is iets tegenstrijdigs in de voorkeur, die dit exquise innerlijke natuurtalent voor het ziellooze, uiterlijke maakwerk van Sardou betoond heeft, maar de schoonste nimfen hebben meer met de leelijkste saters geboeld.

     There is something contradictory about the preference this exquisite inner natural talent demonstrated for Sardou's soulless, outward crafting, yet the purest nymphs are known to have fornicated with the ugliest satyrs.

Inflection

Conjugation of boelen (weak)
infinitive	boelen
past singular	boelde
past participle	geboeld
infinitive	boelen
gerund	boelen n
	present tense	past tense
1st person singular	boel	boelde
2nd person sing. (jij)	boelt, boel2	boelde
2nd person sing. (u)	boelt	boelde
2nd person sing. (gij)	boelt	boelde
3rd person singular	boelt	boelde
plural	boelen	boelden
subjunctive sing.1	boele	boelde
subjunctive plur.1	boelen	boelden
imperative sing.	boel
imperative plur.1	boelt
participles	boelend	geboeld
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

• boeler

Descendants

• → Sranan Tongo: bulu

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun

boelen

1. plural of boel