bydlić

Old Polish

Etymology

Borrowed from Old Czech bydliti, analyzable as bydło +‎ -ić.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /bɨdlʲit͡ɕ/
• IPA^(key): (15^th CE) /bɨdlʲit͡ɕ/

Verb

bydlić impf

1. (intransitive) to dwell, to live, to reside

   Synonyms: mięszkać, przebywać

   • Nie będzie bydlić pośrzod domu mojego, jen czyni pych.

     (please add an English translation of this quotation)

   • Prawi bydlić będą na ziemi i przebywać będą na wieki wiekom na niej.

     (please add an English translation of this quotation)

Related terms

verbs

• bawić
• bywać
• być

 

nouns

• bycie
• byle
• byt

 

References

• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “bydlić”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN