camiñar

See also: caminar

Galician

Etymology

From Vulgar Latin *cammīnāre. By surface analysis, camiño +‎ -ar.

Verb

camiñar (first-person singular present camiño, first-person singular preterite camiñei, past participle camiñado)

1. to walk

Conjugation

Conjugation of camiñar

	singular			plural
person	first	second	third	first	second	third
Infinitive	eu	ti	el/ela/Vde.	nós	vós	eles/elas/Vdes.
impersonal	camiñar
personal	camiñar	camiñares	camiñar	camiñarmos	camiñardes	camiñaren
Gerund
	camiñando
Past participle	singular			plural
masculine	camiñado			camiñados
feminine	camiñada			camiñadas
Indicative	eu	ti	el/ela/Vde.	nós	vós	eles/elas/Vdes.
present	camiño	camiñas	camiña	camiñamos	camiñades	camiñan
imperfect	camiñaba	camiñabas	camiñaba	camiñabamos	camiñabades	camiñaban
preterite	camiñei	camiñaches	camiñou	camiñamos	camiñastes	camiñaron
pluperfect	camiñara	camiñaras	camiñara	camiñaramos	camiñarades	camiñaran
future	camiñarei	camiñarás	camiñará	camiñaremos	camiñaredes	camiñarán
conditional	camiñaría	camiñarías	camiñaría	camiñariamos	camiñariades	camiñarían
Subjunctive	eu	ti	el/ela/Vde.	nós	vós	eles/elas/Vdes.
present	camiñe	camiñes	camiñe	camiñemos	camiñedes	camiñen
preterite	camiñase	camiñases	camiñase	camiñásemos	camiñásedes	camiñasen
future	camiñar	camiñares	camiñar	camiñarmos	camiñardes	camiñaren
Imperative	–	ti	el/ela/Vde.	nós	vós	eles/elas/Vdes.
affirmative	–	camiña	camiñe	camiñemos	camiñade	camiñen
negative	–	camiñes	camiñe	camiñemos	camiñedes	camiñen